Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 15 stycznia 2009 r., sygn. I SA/Sz 564/08

Przepis art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. Nr 14 z 2000 r., poz. 176 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2003 r., stanowiący, że wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych ustala się na podstawie poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia, jeżeli wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym w roku podatkowym oraz w latach poprzednich, pochodzącym z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania - z założenia ustawodawcy, winien znajdować zastosowanie w sprawach, w których ukrywane są dochody lub dochody te pochodzą z tzw. szarej strefy gospodarki. Przepis ten natomiast, tylko w wyjątkowych sytuacjach, powinien znajdować zastosowania w sprawach, w których znane są nie tylko źródła przychodów, ale także wiadomo o tych przychodach, że wolne one były od opodatkowania podatkiem dochodowym, albo opodatkowane były zryczałtowanymi formami lub też opodatkowane były w sposób niezależny od osiąganych z tych źródeł dochodów, jak w przypadku opodatkowania podatkiem rolny, gdzie podstawa opodatkowania zależna jest od liczby hektarów przeliczeniowych ustalanych na podstawie powierzchni, rodzajów i klas użytków rolnych, a podatnik wskutek nieposiadania dokumentów obejmujących wysokość przychodów i wydatków (brak obowiązku prawnego) oraz z powodu upływu czasu nie jest w stanie udowodnić, lecz jedynie uprawdopodobnić, wysokość osiąganych dochodów z takich źródeł przychodów. Wskazany wyżej sposób opodatkowania przez ustawodawcę działalności rolniczej, funkcjonujący na przestrzeni wielu lat i pozostający bez związku z osiąganymi dochodami, skutkował tym, że podatnicy tego podatku, niemający - z woli ustawodawcy - obowiązku dokumentowania uzyskiwanych przychodów i ponoszonych wydatków, nie są w stanie, po wielu latach, udokumentować i wykazać dowodami (w rozumieniu procesowym) wysokości osiąganych dochodów z tej działalności, które to dochody - co należy podkreślić - były wolne od opodatkowania podatkiem dochodowym. A to oznacza, według Sądu, że dla wykazania wysokości osiąganych dochodów z działalności rolniczej, wystarczające będzie, jeżeli podatnik tego podatku uprawdopodobni wysokość tych dochodów. Obowiązkiem natomiast organów podatkowych, podważających wskazywaną przez podatnika możliwość osiągnięcia dochodów w takiej uprawdopodobnionej wysokości, będzie udowodnienie, że nie mógł on osiągnąć z działalności rolniczej dochodu w takiej wysokości. Przerzucanie natomiast tego obowiązku na podatnika przez organy podatkowe, należy uznać za niedopuszczalne.