Wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 stycznia 2009 r., sygn. II SA/Lu 760/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca),, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Referent Agnieszka Wojtas, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie pomocy na dożywianie oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Lu 760/08

U Z A S A D N I E N I E

Zaskarżoną decyzją z dnia 16 września 2008 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję z dnia 29 lipca 2008 r., wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta przez Kierownika Działu Świadczeń i Usług Filii Nr [...] Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie, odmawiającą M. M. przyznania pomocy finansowej na dożywianie.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy przytoczył na wstępie ustalenia organu pierwszej instancji, z których wynika, że M. M. odmawia podania miejsca, w którym przebywa na terenie miasta L. Posiada nieruchomość o pow. 1, 06 ha wraz z domem mieszkalnym w N. K., natomiast zameldowany jest u swoich rodziców przy ul. G. w L. W dniu 8 lipca 2008 r. zawarto z odwołującym się kontrakt socjalny na okres jednego miesiąca, którego celem była aktywizacja zawodowa i określenie aktualnej sytuacji zdrowotnej strony, ubiegającej się o pomoc społeczną. M. M. zerwał kontrakt w dniu 24 lipca 2008 r., wyjaśniając, że nie może zarejestrować się jako bezrobotny, bo uważa się za osobę niepełnosprawną, niezdolną do pracy. Organ pierwszej instancji wskazał ponadto, że M. M. nie wykazuje chęci współpracy z organem pomocy społecznej i nie współdziała w rozwiązywaniu jego trudnej sytuacji życiowej.

Rozpoznając odwołanie M. M. Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że przepis art. 7 ustawy o ustanowieniu programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" nakazuje do tej formy pomocy stosować odpowiednio przepisy ustawy o pomocy społecznej. Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej brak współdziałania z pracownikiem socjalnym, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego lub niedotrzymywanie jego postanowień mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczeń z pomocy społecznej. W ocenie Kolegium zerwanie przez M. M. kontraktu socjalnego było nieuzasadnione. Kolegium podkreśliło, że nie tylko nie zarejestrował się on w urzędzie pracy, ale nie podjął też jakichkolwiek działań mających na celu wykazanie przeciwwskazań do pracy. Uniemożliwił w ten sposób organowi ocenę swojego stanu zdrowia i przyczyn zerwania kontraktu. Nie współdziałał więc z organem - mimo obowiązku wynikającego z art. 4 ustawy o pomocy społecznej - w celu rozwiązania swojej trudnej sytuacji życiowej. Uzasadniało to odmowę świadczeń w zakresie dożywiania.