Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 27 stycznia 2009 r., sygn. IV SA/Gl 492/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Michalik (spr.) Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi W.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia [...] nr [...]

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] wydaną na podstawie art. 7 ust. 3 pkt. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych ( Dz. U. Nr 71, poz. 734 ) i art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) Prezydent Miasta K. odmówił przyznania dodatku mieszkaniowego W. W.

W uzasadnieniu decyzji organ ustalił, iż wnioskodawca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną i [...] dzieci. Dochody wnioskującego kształtowały się w wysokości [...] zł. miesięcznie, a wydatki na mieszkanie wynosiły ok. [...] zł. ponadto ustalono, że W. W. jest właścicielem samochodu osobowego marki [...] z [...] o wartości ok. [...] zł. na którego utrzymanie i eksploatację przeznaczone są środki finansowe w wysokości [...] zł. miesięcznie - paliwo; ubezpieczenie OC [...] zł. rocznie oraz koszty związane z naprawą pojazdu. Samochód jest używany do celów prywatnych. W ocenie organu okoliczności sprawy wskazują, że istnieje rażąca dysproporcja pomiędzy wykazanymi dochodami, a faktycznym stanem majątkowym strony. O zasadności osób ubiegających się o dodatki mieszkaniowe decydują nie tylko zadeklarowane dochody ale i posiadane dobra świadczące o stanie majątkowym wnioskodawcy. Takim dobrem w ocenie organu jest samochód, którego koszty utrzymania stale rosną, co obciąża budżet domowy. Dodatki mieszkaniowe są przeznaczone natomiast dla osób niezamożnych, często pozostających bez pracy lub innego stałego dochodu, które są w trudnej sytuacji finansowej i przy wykorzystaniu własnych możliwości finansowych nie potrafią zaspokoić podstawowych potrzeb bytowych. Zatem utrzymanie samochodu w ocenie organu do takich potrzeb nie należą.