Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Wr 1549/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Sędziowie Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (sprawozdawca), Asesor WSA Tomasz Świetlikowski, Protokolant Marta Klimczak, po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy określenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za grudzień 2000 r., za luty, marzec, kwiecień, czerwiec, lipiec,, sierpień, wrzesień, październik i grudzień 2001r. oraz styczeń 2002 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz skarżącej "A" sp. z o.o. we W. kwotę 12.345,00 zł (dwanaście tysięcy trzysta czterdzieści pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...]., nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika D. Urzędu Skarbowego we W. z dnia [...], nr [...], w sprawie odmowy określenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za grudzień 2000 r. za luty, marzec, kwiecień, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik i grudzień 2001 r. oraz styczeń 2002r.

Zaskarżona decyzja została wydana w oparciu o następujący stan faktyczny:

Pismem z dnia [...] A sp. z o.o. we W., posiadająca status zakładu pracy chronionej, wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług m. in. za grudzień 2000 r. za luty, marzec, kwiecień, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik i grudzień 2001 r. oraz styczeń 2002 r. wraz z należnym oprocentowaniem od dnia powstania nadpłaty, którą - w ocenie skarżącej - należało przyjąć od dnia 25 czerwca 2006 r., tj. wyroku Trybunału Konstytucyjnego w związku z którym skarżąca domagała się stwierdzenia nadpłaty. W uzasadnieniu wniosku, powołując się na stanowisko Trybunału Konstytucyjnego przedstawione w/w orzeczeniu skarżąca wskazała, że art. 1 pkt 8 w zw. z art. 3 ustawy z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (DZ. U. nr 95, poz. 1100) w zakresie, w jakim zmienia zasady wyliczania kwoty podatku od towarów i usług podlegającej zwrotowi na rzecz zakładu pracy chronionej, przed upływem trzyletniego okresu przewidzianego w art. 30 ust. 1 zd. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w dniu 30 listopada 1999 r., jest niezgodny z zasadą ochrony praw nabytych i zasadą ochrony interesów w toku, wyrażonych w art. 2 Konstytucji RP w zakresie, w jakim nie przewiduje regulacji przejściowych, niezbędnych dla zapewnienia ochrony interesów prowadzących zakład pracy chronionej, którzy - w zaufaniu do dotychczasowych przepisów - rozpoczęli realizację długookresowych przedsięwzięć na rzecz osób niepełnosprawnych zatrudnionych w ich zakładach.