Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. III SA/Wr 498/08

Fakt zatarcia skazania pozostaje bez wpływu na istnienie długu wobec Skarbu Państwa w związku z niespłaceniem części należności, której obowiązek spłaty nałożony został na stronę prawomocnym wyrokiem

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk Asesor WSA Olga Białek (sprawozdawca) Protokolant Renata Sawińska po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 16 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi T. S. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o niezaleganiu z należnościami celnymi oddala skargę

Uzasadnienie

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. A. z dnia [...] (sygn.akt [...]), na podstawie art. 29 ustawy karno-skarbowej, T. S. został zobowiązany do spłaty - solidarnie - na rzecz Skarbu Państwa uszczuplonej należności państwowej w kwocie [...] zł, w terminie 3 lat od uprawomocnienia się wyroku.

Postanowieniem z dnia [...] Dyrektor Izby Celnej we W. - po rozpatrzeniu wniosku T. S. o wydanie zaświadczenia potwierdzającego, że nie posiada on zaległości przed organem celnym - na podstawie art. 306a oraz art. 306c Ordynacji podatkowej odmówił wydania zaświadczenia o treści żądanej przez wnioskodawcę.

W uzasadnieniu organ stwierdził, że należność publicznoprawna, do zapłacenia której wnioskodawca został zobowiązany przywołanym na wstępie wyrokiem, w dalszym ciągu jest należna. Zgodnie z art. 45 § 1 Kks odpowiednie stosowanie art. 103 § 1 pkt 3 Kk, a więc przyjęcie 10 -letniego terminu przedawnienia wykonania środka karnego, dotyczy wyłącznie środków wskazanych w art. 22 § 2 pkt 2-7 Kks. Tymczasem, środek w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary oraz nałożony obowiązek pokrycia należności publicznoprawnej ujęty został w pkt 8 wspomnianego przepisu. Organ podkreślił również, że brak jest podstaw do odpowiedniego stosowania art. 103 § 1 pkt 2 Kk, który to przepis na gruncie tego aktu reguluje przedawnienie wykonania środka karnego w postaci obowiązku naprawienia szkody. W tej kwestii wskazano, że w art. 20 Kks, w ramach ogólnego odesłania do odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu karnego, nie wymieniono art. 103 § 2 Kk.