Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 grudnia 2008 r., sygn. VI SA/Wa 1948/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Asesor WSA Danuta Szydłowska (spr.) Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi E. W. i J. W. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] czerwca 2008 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi krajowej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r., Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad na podstawie art. 29 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm. dalej jako u.d.p.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 3 kpa po rozpatrzeniu wniosku E. i J. małż. W. z dnia [...] lutego 2008 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] lutego 2008 r. odmawiającą wydania zezwolenia na lokalizację zjazdu z drogi krajowej nr [...] na działkę nr [...] w miejscowości S..

Zajmując stanowisko w sprawie organ wyjaśnił, iż zgodnie z art. 29 ust. 4 u.d.p. zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na lokalizację lub przebudowę zjazdu, ze względu na wymogi wynikające z warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne. Działka, do której skarżący ubiegają się o zezwolenie na zjazd, powstała z podziału działki nr [...], która była skomunikowana z drogą krajową nr [...] poprzez zjazd indywidualny. Po podziale ww. nieruchomości zjazd pozostał na wysokości działki nr [...]. Skarżący dokonując zmiany sposobu użytkowania części budynku mieszkalnego nie uzyskali zgody zarządcy drogi na kolejny zjazd, ponieważ dojazd do domu mieszkalnego usytuowanego na działce nr [...] miał następować poprzez istniejący zjazd do działki nr [...], za zgodą właścicielki tej działki tj. matki skarżącego. Organ wskazał, iż droga krajowa nr [...] zakwalifikowana została do dróg głównych klasy G, na których w celu zapewnienia wymaganego poziomu bezpieczeństwa ruchu drogowego, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt. 4 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430) należy ograniczyć liczbę i częstość zjazdów przez zapewnienie dojazdu z dróg niższych klas, szczególnie dla terenów przeznaczonych pod nową zabudowę. Organ przyznał, że podział działki pierwotnej, do której zapewniony był dojazd, bez wydania zezwolenia na budowę nowego zjazdu, stwarza dla ich właścicieli problemy, ale jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 10 marca 2003 r., sygn. akt II SA 1118/01 "nie rodzi obowiązku wykonania do każdej z nich zjazdu z drogi krajowej, wbrew przepisom prawa powszechnie obowiązującego". Przywołując stanowisko zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 1999 r., sygn. akt II SA 188/09 (niepubl.) organ podkreślił, iż wybudowanie drugiego niezależnego zjazdu na krótkim odcinku drogi stanowiłoby zagrożenie bezpieczeństwa oraz ograniczenie płynności ruchu.