Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 grudnia 2008 r., sygn. V SA/Wa 2859/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Małgorzata Rysz, Sędzia NSA - Małgorzata Dałkowska - Szary (spr.), Sędzia WSA - Mirosława Pindelska, Protokolant - Mariusz Dzierzęcki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług; 1. uchyla zaskarżoną decyzję w części utrzymującej w mocy decyzję organu pierwszej instancji z dnia [...] marca 2004 r., nr [...] w zakresie dotyczącym ustalenia ogólnej wartości faktury (pole 22 SAD); 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz P. Sp. z o.o. w W. kwotę 370 zł (trzysta siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu części kosztów postępowania sądowego; 3. stwierdza, że zaskarżona decyzja w uchylonej części nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku

Uzasadnienie

Na podstawie zgłoszenia celnego dokonanego przez spółkę A. Sp. z o. o. w W. z [...] maja 2001r. nr [...] objęto procedurą celną dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym towar w postaci leków.

Naczelnik Urzędu Celnego [...] w W. decyzją z [...] marca 2004 r. nr [...], uznał zgłoszenie celne za nieprawidłowe w zakresie wartości celnej i orzekając w tym zakresie określił wartość celną w skorygowanej wysokości, a także od tak zmienionej wartości celnej określił wysokość podatku od towarów i usług.

Orzekając w sprawie na skutek odwołania strony, Dyrektor Izby Celnej w W. decyzją z [...] grudnia 2004r. nr [...], uchylił decyzję organu pierwszej instancji w części dotyczącej podstawy prawnej i orzekając w tym zakresie w miejsce wymienionego w decyzji art. 29 § 1 wskazał art. 25 § 1 Kodeksu celnego; uchylił też decyzję organu pierwszej instancji w części dotyczącej określenia wysokości kwoty podatku od towarów i usług i orzekł, iż z przyczyn formalnych brak było podstaw do wydania rozstrzygnięcia w tym zakresie; w pozostałej części utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.