Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Łd 1125/08

Dnia 9 grudnia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski Sędziowie: Sędzia NSA Teresa Porczyńska (spr.) Asesor WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Protokolant: Asystent sędziego Joanna Skrzypczak-Zajger po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2008 roku przy udziale sprawy ze skargi S. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia prawidłowej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2005 roku oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Łd 1125/08

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej po rozpoznaniu odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...], w sprawie określenia podatnikowi S. C. prawidłowej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące listopad w wysokości 11.552,00 zł i grudzień w wysokości 8.811,00 zł, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu podatkowego I instancji.

Określenie zobowiązania podatkowego w wysokości określonej decyzją organu podatkowego I instancji nie zostało zaakceptowane przez podatnika, który w odwołaniu od tej decyzji zarzucił naruszenie przepisów postępowania, to jest art. 180 § 1, art.187 § 1, art.191 i art.247c Ordynacji podatkowej w zakresie mającym wpływ na wynik sprawy, art.88 ust.3a pkt.4 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług poprzez niewłaściwe jego zastosowanie oraz art. 17 i art.18 VI Dyrektywy Rady 77/388 w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych.

Decyzja Dyrektora Izby Skarbowej wydana w wyniku wniesionego odwołania zapadła w następującym stanie faktycznym. Podatnik odliczył podatek naliczony z faktur rozliczających zakupiony przez niego olej napędowy od wskazanych w fakturach sprzedawców : A S.A. w N. S. i B Spółka z o.o. we W. Odliczenie to zostało zakwestionowane, bowiem w postępowaniu podatkowym ustalono, że Wymienione Spółki nie sprzedały podatnikowi paliwa na podstawie tych faktur i nie były ich wystawcami. Dane Spółek wykorzystały inne, nie związane z nimi osoby. W ocenie organu I instancji uzasadnione było w tej sytuacji zastosowanie art.88 ust.3a pkt.4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz.535 ze zm.). Organ podatkowy I instancji udowodnił, zdaniem organu odwoławczego, że wymienione Spółki nie sprzedały podatnikowi oleju napędowego na podstawie zakwestionowanych faktur. W sprawie tej przesłuchany został Prezes Spółki A. Ze złożonych przez niego zeznań wynika, że w Spółce nie pracuje główny księgowy o nazwisku J. K. i nie zna takiej osoby. Stwierdził, że okazane mu pieczątki nie są pieczątkami używanymi w jego firmie. Wyjaśnił, że funkcję głównego księgowego pełniła w firmie M. P., oraz że firma nie otrzymała od podatnika zapłaty należności wynikających z tych faktur, gdyż nie było uwidocznionych w nich transakcji.