Wyrok WSA w Kielcach z dnia 30 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Ke 411/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.),, Sędzia WSA Ewa Rojek, Protokolant Sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 grudnia 2008r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; 2. określa, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości.
Uzasadnienie
I SA/Ke 411/08
UZASADNIENIE.
Decyzją z dnia [...] znak [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. po rozpatrzeniu odwołania M. S. od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...]znak [...]odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Pierwszego Urzędu Skarbowego w K. z dnia [...]. znak [...] orzekającej o odpowiedzialności M. S. za zaległości w podatku od towarów i usług Konsorcjum Biur Leasingowych "O." S.A. Z P Chr. w K. w likwidacji, za okres od stycznia 2001 r. do kwietnia 2002r, utrzymał w mocy zaskarżona decyzję. W motywach podniósł, że pismem z dnia 16 lipca 2002r. M. S. zwrócił się o stwierdzenie nieważności wskazanej decyzji podnosząc, iż nie zostało uprawdopodobnione zaistnienie przesłanek z art. 116 Ordynacji podatkowej. Wyraził pogląd, że brak wyjaśnienia przez Urząd Skarbowy zajętego stanowiska, stanowi rażące naruszenie prawa. Ponadto wnioskodawca zarzucił naruszenie norm zawartych art. 122 oraz art. 180 i następnych ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.)
Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia [...]. znak: [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji orzekającej o odpowiedzialności M. S. za zobowiązania podatkowe K.B.L. "O." w likwidacji. Odnosząc się do zarzutów odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w K. wskazał, że przepis art. 247 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa zawiera zamknięty katalog przesłanek umożliwiających stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznych. Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest postępowaniem nadzwyczajnym, którego celem nie jest ponowne rozpoznanie zakończonej sprawy podatkowej, lecz ustalenie, czy decyzja ostateczna jest dotknięta jedną z wad wymienionych w powołanym przepisie. Stosownie do przepisu art. 247 § 1 pkt 3 ustawy stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej organu podatkowego następuje, gdy decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem prawa. W orzecznictwie sądowym oraz doktrynie przyjmuje się, że rażące naruszenie prawa, o którym mowa w art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej ma miejsce wtedy, gdy treść decyzji pozostaje w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa i gdy charakter tego naruszenia powoduje, że owa decyzja nie może być akceptowana jako akt wydany przez organ praworządnego państwa.