Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 3 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Bk 389/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski (spr.), asesor WSA Jacek Pruszyński, sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Protokolant Katarzyna Luto, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 listopada 2008 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2003 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] kwietnia 2008 r. Nr [...], Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B., m.in. w oparciu o postanowienia art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 20 ust. 1 i 3 i art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej w skrócie jako u.p.d.o.f.), ustalił R. K. (dalej jako "skarżący") zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu osiągnięcia przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2003 r. w kwocie [...] zł.

Od powyższej decyzji, pełnomocnik skarżącego złożył odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w B. wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. Zarzucił rozstrzygnięciu organu I instancji naruszenie art. 120, art. 121§1, art. 122, art. 123, art. 180§1, art. 187§1 oraz art. 191 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej w skrócie jako o.p.) w zw. z art. 30 ust. 1 ustawy o kontroli skarbowej oraz art. 20 ust. 3 i art. 30 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f.

Po rozpatrzeniu odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej w B., decyzją z [...] lipca 2008 r. Nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Odnosząc się do zarzutów strony, wskazał że ze złożonych pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczeń majątkowych na dzień 1 stycznia 2003 r. i 31 grudnia 2003 r. nie wynika, aby skarżący uzyskiwał dochody z "Rodzinnego Funduszu Inwestycyjnego". Przez cały okres kontroli skarżący nie dokonał sprostowania, zmiany lub uzupełnienia swoich oświadczeń o stanie majątkowym. Dopiero w złożonych 21 listopada 2007 r. wyjaśnieniach i zastrzeżeniach do protokołu kontroli stwierdził, iż źródłem finansowania wydatków poniesionych w 2003 r. były oszczędności zgromadzone "z dochodów opodatkowanych w latach poprzedzających okres kontroli" oraz, że omyłkowo nie wpisał ich w oświadczeniu o stanie majątkowym na dzień 1 stycznia 2003 r. Następnie w oświadczeniu z dnia 9 lutego 2008 r. skarżący powołał się na posiadanie na dzień 1 stycznia 2003 r. wkładu z lat dziewięćdziesiątych w Rodzinny Fundusz Inwestycyjny (około 300 000 zł) oraz na dzień 31 grudnia 2003 r. w kwocie 500 000 zł. W ocenie organu odwoławczego, ze względu na wysokość kwot (300 000 zł i 500 000 zł) ich pominiecie trudno uznać za oczywiste omyłki i dać wiarę temu, że skarżący nie pamiętał o nich na dzień wypełnienia oświadczeń o stanie majątkowym. Organ zaznaczył również, że skarżący nie przedstawił żadnych dowodów, które potwierdzałyby, że złożone wcześniej oświadczenia są niezgodne z rzeczywistością. Zdaniem organu ponownych oświadczeń skarżący nie mógł także złożyć ze względów formalnych, gdyż złożenie oświadczenia może nastąpić jedynie w trakcie trwania kontroli podatkowej a ta została zakończyła 10 listopada 2007 r., tj. z dniem doręczenia protokołu kontroli.