Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 listopada 2008 r., sygn. VI SA/Wa 1424/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędziowie Sędzia WSA Maria Jagielska (spr.) Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Protokolant Monika Bodzan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2008 r. sprawy ze skargi A. F. i J. F. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie lokalizacji zjazdu indywidualnego z drogi krajowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu

Uzasadnienie

Decyzją Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2008 r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) na podstawie art. 29 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.) - dalej udp. utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] stycznia 2008 r. odmawiającą A. i J. F. wydania zezwolenia na urządzenie zjazdu z drogi krajowej w miejscowości G. Organ stwierdził, iż droga krajowa, z której wnioskujący planują wykonanie zjazdu zakwalifikowana została zarządzeniem nr 1 GDDKiA z dnia [...] stycznia 2008 r. w sprawie ustalenia klas istniejących dróg krajowych, do dróg głównych ruchu przyspieszonego (droga klasy GP). Zgodnie z dyspozycją § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430) stosowanie zjazdów na drodze typu GP ze względu na bezpieczeństwo ruchu drogowego dopuszczalne jest wyjątkowo, gdy brak innej możliwości dojazdu lub gdy nie jest uzasadnione bądź możliwe wykonanie albo wykorzystanie istniejącej drogi klasy D lub L do obsługi przyległych nieruchomości. Organ wskazał na wyrok NSA z dnia 3 grudnia 2001 r. w którym Sąd zauważył, iż lokalizowanie zjazdu na drogę klasy GP możliwe jest wyjątkowo, gdy nie jest możliwe ustanowienie służebności drogi koniecznej na nieruchomościach sąsiednich (sygn. akt II SA 2438/00). Organ podkreślił, że działka nr [...], z której zaplanowano zjazd (przez działkę nr [...] jako dojazd do działki [...]) położona jest w miejscowości G. przy drodze krajowej nr [...] Z. - M. Działka ta powstała w wyniku podziału działki [...] posiadającej przed podziałem zjazd z drogi krajowej w lokalizacji wskazanej na kopii mapy zasadniczej. Podział działki nr [...] nie był opiniowany przez zarządcę drogi i stanowił próbę wymuszenia na organie wydania zezwolenia na zjazd do powstałej w wyniku podziału działki nr [...]. GDDKiA stwierdził, iż w przedmiotowej sprawie istnieje możliwość zapewnienia dojazdu do działki nr [...] i nr [...], a to poprzez albo istniejący zjazd drogi krajowej do działki nr [...] lub działki nr [...] w porozumieniu z właścicielem jednej z wymienionych działek, a w przypadku braku porozumienia w wyniku ustanowienia na działce nr [...] lub nr [...] na rzecz działki nr [...] stosownej służebności gruntowej w postępowaniu cywilnym albo poprzez drogę gminną (ul. Z.) i dalej po wschodniej stronie działek [...],[...] oraz [...] w porozumieniu z ich właścicielami lub w razie braku porozumienia przez ustanowienie służebności gruntowej. Powołując przepisy art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) i art. 93 ust. 3 ustawy z dnia21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), organ uznał za dopuszczalną możliwość przesunięcia jednego z już istniejących zjazdów do działki nr [...] lub działki nr [...]