Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 listopada 2008 r., sygn. I SA/Wa 1281/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.) Asesor WSA Przemysław Żmich Protokolant Joanna Pleszczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2008 r. sprawy ze skargi Muzeum [...] w C. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] listopada 2007 r. , nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rzecz Muzeum [...] w C. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku Muzeum [...] w C. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji, działającego z upoważnienia [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, Kierownika Delegatury w C. z dnia [...] listopada 2006 r. nr [...], zezwalającej na rewitalizację Z. [...] w C.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] listopada 2007 r. stwierdził nieważność decyzji Kierownika Delegatury w C. z dnia [...] listopada 2006 r. zezwalającej na rewitalizację Z. [...] w C. wg projektu wykonanego przez Zespół projektowy pod kierunkiem dr inż. arch. M. K. Zdaniem organu nadzoru planowana inwestycja stwarza zagrożenie dla zachowanej substancji zabytku i jego wartości, wobec czego stoi w sprzeczności z obowiązkiem ciążącym na organie ochrony zabytków, wynikającym z przepisu art. 4 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, zgodnie z którym ochrona zabytków sprawowana przez organy administracji publicznej polega w szczególności na podejmowaniu przez te organy działań mających na celu zapobieganie zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości zabytków oraz udaremnianie niszczenia i niewłaściwego korzystania z zabytków. Organ nadzoru podkreślił, że istotnym składnikiem wartości zabytkowych Z. w C. jest jego autentyczność - walor historycznego dowodu oraz jego utrwalona rola krajobrazowa. Oba te aspekty, w przypadku realizacji w proponowanym zakresie przedmiotowej inwestycji, zostałyby poważnie umniejszone. Organ uznał, że planowany sposób adaptacji Z. do pełnienia na szerszą skalę funkcji użytkowych - muzealnych i turystycznych, oznacza umniejszenie podstawowych walorów zabytkowych tego obiektu. W szczególności zaproponowane rozwiązania konstrukcyjne wprowadzenia nowej kubatury w obręb Z. stoją w sprzeczności z możliwością zachowania nienaruszonej struktury średniowiecznych murów obwodowych oraz ich prawidłowej ekspozycji. Wprowadzenie tzw. [...], wystającego ponad koronę murów, znacząco zmieni wygląd zabytku i drastycznie zmieni wizualny odbiór Z., utrwalony w świadomości społecznej. W tej sytuacji organ nadzoru stanął na stanowisku, że projekt nie spełnia w wystarczającym stopniu koniecznego warunku jak najmniejszej ingerencji w utrwaloną substancję zabytku.