Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 listopada 2008 r., sygn. V SA/Wa 1101/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Małgorzata Dałkowska - Szary, Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura (spr.), Sędzia WSA - Dorota Mydłowska, Protokolant - Izabela Wrembel, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 listopada 2008 r. sprawy ze skargi K. B. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu należności celnych; 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w W. na rzecz K. B. kwotę 2.803 zł (dwa tysiące osiemset trzy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu [...] lutego 2000 r. K. B. zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu na podstawie SAD nr [...] używany samochód [...].

Postanowieniem z [...] marca 2002 r., Dyrektor Urzędu Celnego w W. wszczął z urzędu postępowanie celne w sprawie weryfikacji ww. zgłoszenia. Następnie decyzją z [...] lutego 2003 r., nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego w P. uznał powyższe zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej określenia wartości celnej towaru, kwoty długu celnego oraz określił na nowo kwotę długu celnego.

Wnioskiem z 13 stycznia 2005 r. pełnomocnik K. B. wystąpił o zwrot wpłaconych należności celnych wymierzonych decyzją Naczelnika Urzędu Celnego w P. z [...] lutego 2003 r., podnosząc w uzasadnieniu, że jego mocodawczyni jako dłużnik nie została powiadomiona o kwocie długu celnego przed upływem 3 lat od dnia jego powstania.

Dyrektor Izby Celnej w W. decyzją z [...] października 2005 r. nr [...] odmówił zwrotu należności celnych, wymierzonych decyzją Naczelnika Urzędu Celnego w P..

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącej Dyrektor Izby Celnej w W. decyzją z [...] stycznia 2006 r., utrzymał w mocy własną decyzję z [...] października 2005 r. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że decyzja Naczelnika Urzędu Celnego w P. z [...] lutego 2003 r. została skierowana do K. B. na adres ul. [...] S.. Adresatka nie odebrała jej osobiście. Na zwróconej przez Urząd Pocztowy kopercie znajdują się dwie adnotacje: ,,mieszkanie zastałem zamknięte - awizowano dnia 8.02.03'' oraz ,, zwrot - adresat wyprowadził się" i data dokonania tego zapisu 10.02.2003 r. Organ wskazał, że z pisma Urzędu Pocztowego w S. z [...].06.2003r. wynika, że K. B. wyprowadzając się z w/w adresu, złożyła w Urzędzie Pocztowym S. dyspozycję, aby adresowana do niej korespondencja pocztowa kierowana była na jej nowy adres, tj. ul. [...] w S. ( tak zostały doręczone pisma z 2002 r., w tym postanowienie o wszczęciu postępowania). Ponadto z w/w pisma wynika, iż pracownik poczty doręczający przedmiotową decyzję nie wiedząc o tym, iż w 2003 r., ,,żądanie dosyłania" nie zostało ponowione przez K. B., umieścił adnotacje o awizowaniu przesyłki. W dniu 10.02.2003 r. zapis ten zastąpiono adnotacją ,,adresat wyprowadził się''. Z uwagi na fakt, iż w aktach przedmiotowej sprawy brak jest informacji o zmianie adresu K. B., ewentualnie wskazania adresu do korespondencji innego niż adres zameldowania tj. ul. [....], S. organ celny uznał, iż za datę doręczenia decyzji należy uznać datę 10 lutego 2003r. zgodnie z art. 146 § 2 Ordynacji podatkowej. W związku z powyższym zdaniem Dyrektora Izby Celnej w przedmiotowej sprawie powiadomienie strony o kwocie długu celnego nastąpiło przed upływem 3 lat, od dnia jego powstania. Zatem w niniejszej sprawie nie zachodzi przesłanka, o której mowa w art. 226 § 4 Kodeksu celnego, a co za tym idzie nie ma możliwości zwrotu należności celnych na podstawie art. 246 § 2 Kodeksu celnego wymierzonych decyzją Naczelnika Urzędu Celnego w P. z [...] lutego 2003 r.