Postanowienie WSA w Szczecinie z dnia 27 listopada 2008 r., sygn. II SAB/Sz 36/08

Dnia 27 listopada 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Sędzia NSA - Elżbieta Makowska po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. F. na bezczynność Marszałka Województwa [...] w przedmiocie sprzedaży lokalu mieszkalnego postanawia odrzucić skargę

Uzasadnienie

K.F. pismem z dnia (...( wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. skargę na bezczynność Marszałka Województwa w przedmiocie sprzedaży lokalu mieszkalnego numer (...(, położonego w S. przy ul. (...(.

Opisując stan faktyczny sprawy, skarżąca wskazała, że w dniu (...( jej matka - E.F., wystąpiła z wnioskiem o sprzedaż wskazanego powyżej lokalu mieszkalnego. E.F. zmarła w dniu (...(, zaś skarżąca jest jej spadkobierczynią. Do daty niniejszej skargi postępowanie zainicjowane wnioskiem E.F. nie zostało zakończone. Skarżąca wskazała także, że w dniu (...( wniosła zażalenie na bezczynność Marszałka Województwa do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S., które postanowieniem z (...( uznało zażalenie za nieuzasadnione i odmówiło wyznaczenia terminu do załatwienia sprawy. Kolegium uznało bowiem, że Marszałek Województwa podejmował w przedmiotowej sprawie działania, które uniemożliwiają postawienie zarzutu bezczynności, a ponadto podzieliło interpretację przepisów prawa cywilnego, dokonaną przez Marszałka.

W ocenie skarżącej, stanowisko Kolegium wyrażone w powołanym powyżej postanowieniu jest oczywiście błędne, zaś odmowa wyznaczenia terminu do rozpoznania wniosku o sprzedaż lokalu narusza jej prawnie chroniony interes. Skarżąca jest bowiem uprawniona do nabycia przedmiotowego lokalu na preferencyjnych warunkach określonych w przepisach ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603), jak i uchwały Rady Miasta Szczecina z (...(. Bezczynność Marszałka Województwa polegająca na odmowie wydania decyzji administracyjnej, potwierdzającej ustawowo określone prawa skarżącej, narusza zaś przepisy art. 12 oraz art. 35 i nast. K.p.a.