Wyrok WSA w Lublinie z dnia 6 listopada 2008 r., sygn. II SA/Lu 203/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Leszczyński, Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Beata Skubis-Kawczyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 listopada 2008 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego I. uchyla zaskarżoną decyzję, która nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku oraz uchyla decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...]r., nr [...]; II. zasądza od Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżącego J. W. kwotę 757 (siedemset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] znak [...] nakazującą J.W. rozbiórkę murowanej kapliczki przydrożnej oraz jej ogrodzenia, usytuowanych na działkach o numerach 41, 219 i 253 położonych w miejscowości W., wybudowanych bez pozwolenia na budowę.

W uzasadnieniu decyzji podano, że kapliczka w wymiarach 2,55 x 3 m i wysokości 7,5 m została wybudowana z cegły klinkierowej, posiada fundamenty betonowe i stropodach kryty papą. Znajduje się w odległości 3,7 m od krawędzi jezdni drogi gminnej. Wokół kapliczki postawiono ogrodzenie o długości 20.6 m i wysokości 1,5m. Właścicielem działki 41 i 253 jest Gmina natomiast działki 219 - R.K. Organ wyjaśnił, że kapliczkę wybudowano w 2004r., po uprzedniej rozbiórce istniejącej już w tym miejscu starej kapliczki. W tym też roku rozebrano stare, drewniane ogrodzenie i w jego miejsce wybudowano nowe, składające się ze słupków z cegły klinkierowej i przęseł metalowych. Na przeprowadzenie tych robót nie uzyskano pozwolenia na budowę, nie dokonano też ich zgłoszenia do Starostwa Powiatowego, a ponadto budowa jest niezgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Organ odwoławczy odrzucił argumentację J. W., według którego dokonał on jedynie remontu kapliczki. Zgodnie bowiem z art. 3 pkt.8 Prawa budowlanego przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego , a nie stanowiących bieżącej konserwacji , przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Zdaniem organu nie można mówić o remoncie w sytuacji, gdy po rozbiórce starej kapliczki i jej ogrodzenia w ich miejscu wybudowano nową kapliczkę i nowe ogrodzenie. W ocenie organu jest to odbudowa, rozumiana jako odtworzenie istniejącego wcześniej obiektu budowlanego, w tym samym miejscu ( art.3 pkt.6 ustawy ). W sprawie jest to zatem budowa kapliczki i ogrodzenia jako urządzenia technicznego związanego z budynkiem ( art.3 pkt.9 ustawy ). Na budowę inwestor zobowiązany był zatem uzyskać stosowne pozwolenie, a wobec jego braku była to samowola budowlana określona w art. 48 ust.1 prawa budowlanego, skutkująca nakazaniem rozbiórki zarówno kapliczki jak i ogrodzenia. Organ podkreślił, że art. 48 ust.2 i 3 wspomnianego przepisu dopuszczają legalizację obiekty budowlanego lub jego części, ale jednym z jej warunków jest zgodność budowy z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a przy jego braku z ustaleniami ostatecznej w dniu wszczęcia postępowania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Tymczasem organ ustalił, że budowa kapliczki i ogrodzenia jest niezgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy z dnia 19 marca 2004r. nr [...] ogłoszonego w Dzienniku Urzędowym Województwa Nr 81 z dnia 11 maja 2004r. poz. 1402. Z części opisowej i graficznej planu wynika bowiem, że sporny obiekt znajduje się na obszarze oznaczonym symbolem RP - tereny rolne bez prawa zabudowy, z podstawowym przeznaczeniem pod uprawy polowe. Wyklucza się lokalizację nowych obiektów i urządzeń budowlanych, z wyłączeniem dróg i sieci infrastruktury technicznej na warunkach określonych w planie. To z kolei oznacza , że samowola budowlana nie może być zalegalizowana. Uznając , że inwestorem był J.W. organ oparł się na protokole oględzin z dnia 28 września 2006r. w którym oświadczył on, że pokrył osobiście koszt materiałów budowlanych użytych do budowy kapliczki i ogrodzenia.