Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 27 listopada 2008 r., sygn. I SA/Gl 809/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana, Sędziowie NSA Joanna Kuczyńska,, Małgorzata Wolf-Mendecka (spr.), Protokolant Izabela Maj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2008 r. sprawy ze skargi A s.c. [...] w T. K. S., K. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] znak: [...] wydanym po rozpatrzeniu zażalenia wspólników s.c. A K. K., W. R., K. S. na postanowienie Dyrektora Oddziału Zakład Ubezpieczeń Społecznych w R. Inspektorat w T. z dnia [...] znak [...], mocą którego odmówiono umorzenia kosztów postępowania egzekucyjnego w wysokości [...], Dyrektor Izby Skarbowej w K. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 17 § 1, art. 18, art. 23 § 1 i § 4 pkt 1 a także art. 64 e ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, postanowił utrzymać zaskarżone postanowienie w mocy.

W uzasadnieniu swojego postanowienia organ nadzoru stwierdził, że umorzenie kosztów egzekucyjnych jest - w myśl art. 64 e § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - dopuszczalne wyłącznie wówczas, gdy wystąpi chociaż jedna z wymienionych w tym przepisie przesłanek. Obowiązek wykazania występowania powyższych przesłanek, w drodze przedstawienia dowodów na poparcie wniosku, ciąży na zobowiązanym jako wnioskodawcy. Organ uznał, że wprawdzie egzekucja z rachunku bankowego wnioskodawcy okazała się bezskuteczna z powodu braku środków na nim, to jednak - zdaniem organu - trudno mówić o niewypłacalności spółki, jeżeli z akt sprawy wynika, że spółka w 2005 r. osiągnęła dochód w wysokości [...] zł, a w okresie styczeń-luty 2006 r. dochód wyniósł [...] zł. Wnioskodawcy nie wskazali, że konieczność zapłaty kosztów egzekucyjnych spowoduje nieodwracalne szkody dla firmy, a strona podniosła jedynie, że posiada trudności finansowe z powodu nierzetelności kontrahentów lecz nie udokumentowała tego w żaden sposób. Zdaniem organu nadzoru, strona w trakcie postępowania nie wykazała również, że za udzieleniem ulgi przemawia ważny interes publiczny, albowiem nie przedstawiła w żaden sposób na co przeznaczy środki pieniężne uzyskane z tego tytułu. Ponadto trudno także uznać, że egzekucja kosztów egzekucyjnych spowoduje ograniczenie zatrudnienia w firmie, czy też pozbawi pracowników wynagrodzenia. W opinii organu kwota ta nie będzie decydowała o sytuacji ekonomicznej Spółki. Poza tym, organ stwierdził, że ściągnięcie kosztów egzekucyjnych nie spowoduje powstania niewspółmiernych wydatków egzekucyjnych albowiem Spółka osiąga zysk. Organ wskazał również, że ustawodawca kwestie zastosowania ulgi w postaci umorzenia kosztów egzekucyjnych pozostawił uznaniu organów egzekucyjnych. Z użytego przez ustawodawcę w przepisie art. 64 e § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji zwrotu "koszty egzekucyjne mogą być umorzone" wynika uznaniowy charakter tego postanowienia. Oznacza on to, że organ może ale nie musi wydać pozytywnego dla strony postanowienia. Organ podkreślił przy tym, że ze społecznego punktu widzenia negatywnie jest odbierana sytuacja, gdy firma posiada środki na zapłatę dodatkowych wynagrodzeń pracownikom a równocześnie odmawia zapłaty (zwrotu) zobowiązania w postaci kosztów egzekucyjnych.