Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 listopada 2008 r., sygn. II SA/Gd 281/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia NSA Andrzej Przybielski Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Dobroń po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi Z. S. na uchwałę Rady Gminy z dnia 12 czerwca 2007 r., nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej przeznaczenia obszaru oznaczonego D 018-P na teren zabudowy produkcyjnej - tartak, oraz planowanej drogi na działce nr 562, 2. określa, że zaskarżona uchwała w części opisanej w punkcie 1 nie może być wykonana, 3. zasądza od Rady Gminy na rzecz skarżącej Z. S. kwotę 950 zł (dziewięćset pięćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Rada Gminy w dniu 12 czerwca 2007 r. podjęła uchwałę (nr [...]) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego fragmentu wsi S. - S. C.

W § 1uchwały organ stwierdził, że plan ten zgodny jest z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy S. uchwalonego uchwałą nr [...] Rady Gmina z dnia 21 czerwca 2005 r.

W dniu 17 lipca 2007 r. do Rady Gminy wpłynęło pismo Z. S., właścicielki objętych planem działek nr [...] i [...], w którym wezwała Radę Gminy do usunięcia naruszeń jej interesu prawnego w związku z podjęciem przedmiotowej uchwały.

Skarżąca zakwestionowała przeznaczenie terenu oznaczonego D 018-P na rozbudowę uciążliwego dla otoczenia tartaku. W uzasadnieniu podniosła, że przedmiotowa uchwała niezgodna jest z ustaleniami Studium, Zarządzeniem Wojewody w sprawie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego, ustawą o ochronie środowiska oraz ustawą o samorządzie terytorialnym.

Z. S. wskazała także, że mapy, na podstawie których sporządzono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego są niezgodne ze stanem faktycznym. Rozbieżności dotyczyły między innymi ilości budynków na terenie tartaku. Według mapy było ich kilka, w rzeczywistości jest ich kilkanaście. Natężenie hałasu i wibracji, w ocenie strony postępowania jest wyższe niż wykazały badania, co potwierdzają popękane ściany w budynkach znajdujących się na działkach sąsiadujących z tartakiem. Ponadto teren, który przeznaczony został pod rozbudowę tartaku, wcześniej przeznaczony był pod rozbudowę wsi.