Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 października 2008 r., sygn. II SA/Wr 82/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz, Sędzia WSA Anna Siedlecka, Protokolant Katarzyna Grott, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 30 września 2008r. sprawy ze skargi B.W. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki kominka oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 28 grudnia 2006 roku (sygn. akt II SA/Wr 357/06) uchylił decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] Nr [...] i utrzymaną przez nią w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G. z dnia [...] Nr [...] nakazującą B.W. rozbiórkę kominka w lokalu nr 10 w budynku mieszkalnym przy ul. [...] w G.. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, iż orzekające w sprawie organy nie ustaliły pełnego stanu faktycznego, naruszając tym samym przepis art. 7, 75 § 1, 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a. Uchybienia organów w ocenie Sądu polegały na tym, iż organy te nie wykazały stawianego inwestorowi zarzutu, iż przedmiotowy kominek nie odpowiada wymogom określonym w przepisach § 132 ust. 3 w zw. z § 8 pkt 1, § 132 ust. 3 pkt 4 b i § 145 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.) oraz nie skorzystały w tym zakresie z możliwości nałożenia na B.W. (jako inwestora) obowiązku dostarczenia określonych ocen technicznych lub ekspertyz w trybie art. 81c ust.2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz.1071 ze zm.). Nadto Sąd stwierdził, iż organ pierwszej instancji prowadząc postępowanie czynił to z naruszeniem postanowień art. 79 k.p.a., jak i art. 81 k.p.a.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w G. decyzją z dnia [...], nr [...] - na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 51 ust. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, ze zm.) oraz art. 104, 108 § 1 i 130 § 3 pkt 1 k.p.a. - nakazał B.W. rozbiórkę kominka w mieszkaniu przy ul. [...], który został wybudowany bez wymaganego pozwolenia na budowę i w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi oraz nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności stwierdzając, iż jest to niezbędne ze względu na ochronę zdrowia i życia ludzkiego. Organ I instancji podkreślił, iż poza sporem pozostaje fakt realizacji przez B.W. przedmiotowych robót budowlanych w sposób samowolny, bez dopełnienia obowiązków nakazanych przez ustawę Prawo budowlane (art. 28 ust. 1), tj. uzyskania ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. Dodał, iż organ nadzoru budowlanego nie mógł nałożyć na inwestora obowiązku wykonania określonych czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia wykonanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem, określając termin ich wykonania (zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt. 2 Prawa budowlanego), gdyż według organu zgromadzone w postępowaniu dowody jednoznacznie wskazują na niemożliwość funkcjonowania inwestycji, bowiem przedmiotowy kominek pozostaje w nieusuwalnej sprzeczności z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie... Organ I instancji wskazał, iż przepis § 132 ust. 3 w zw. z § 8 pkt 1 ww. rozporządzenia nie przewiduje możliwości instalowania kominków w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych, wyższych niż 12 m lub posiadających więcej niż 4 kondygnacje naziemne, a jak wskazano podczas pomiarów dokonanych w trakcie ponownych oględzin w dniu 19 września 2007 r., przedmiotowy budynek ma wysokość 17,90 m oraz 5 mieszkalnych kondygnacji naziemnych, ponieważ adoptowano w latach 1995-2005 poddasze na dwa mieszkania, zgodnie z udzielonym pozwoleniem na budowę decyzją Kierownika Urzędu Rejonowego w G. Nr [...] z dnia [...] oraz decyzją Starosty G. Nr [...] z dnia [...], chociaż zmiany te nie zostały odnotowane w Książce obiektu budowlanego. Organ podniósł nadto, że inwestycja nie spełniała wymogu przepisu § 132 ust. 3 pkt 4b ww. rozporządzenia, gdyż pomiar dokonany podczas oględzin przez mistrza kominiarskiego S.Sz. wykazał, że prędkości przepływu powietrza w otworze komory spalania kominka wynosi zaledwie 0,004 m/s, a więc jest wielokrotnie niższy od wymaganego - min. 0,2 m/s. Poza tym nie był także spełniony wymóg określony w przepisie § 145 ust. 1 omawianego rozporządzenia, gdyż pomiar przekroju przedmiotowego przewodu kominowego wykazał, iż ma on 0,14 x 0,14 m a wielkość otworu paleniskowego kominka - 0,575 x 0,79 m = 0,454 m2, a więc przy tej wielkości otworu paleniskowego kominka, kominek powinien być podłączony wyłącznie do własnego, samodzielnego przewodu kominowego dymowego, posiadającego wymiary co najmniej 0,14 x 0,27 m. Organ I instancji zaznaczył, iż nie bez znaczenia w sprawie było podjęcie przez Wspólnotę Mieszkaniową przy ul. [...] w G. w dniu [...] uchwały nr [...], w której współwłaściciel nieruchomości nie wyrazili zgody na dalsze funkcjonowanie kominka z otwarta komorą spalania wybudowanego przez lokatora mieszkania nr 10 B.W. oraz złożenie przez Prokuraturę Rejonową w G. wniosku nr [...] z dnia [...], w którym Prokurator wniósł o wszczęcie postępowania administracyjnego w przedmiocie rozbiórki kominka w mieszkaniu B.W. przy ul. [...], jako wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę i w sposób mogący spowodować zagrożenia bezpieczeństwa ludzi oraz wystąpił o nadanie przedmiotowej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności. Organ I instancji wskazał w uzasadnieniu, iż umożliwiono stronom czynny udział w postępowaniu.