Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 października 2008 r., sygn. VI SA/Wa 1357/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Protokolant Izabela Jaworska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2008 r. sprawy ze skargi A. S.A. z siedzibą w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego oddala skargę

Uzasadnienie

A. S.A. z siedzibą w P. (zwana dalej skarżącą lub A.) decyzją Prezydenta W. z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] uzyskała zgodę na zajęcie pasa drogowego [...] w celu umieszczenia reklamy [...] Pismem z dnia 8 sierpnia 2006 r. (wpływ do organu 18 sierpnia 2006 r.) A. wystąpiła do Zarządu Dróg Miejskich w W. z wnioskiem o zmianę decyzji w części dotyczącej powierzchni reklamowej [...].

Decyzja Prezydenta W. z [...] lutego 2007 r. o odmowie uwzględnienia powyższego wniosku została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z [...] czerwca 2007 r. nr [...]. W uzasadnieniu SKO wskazało, że organ ma rozpoznać wniosek strony z 9 stycznia 2006 r. jako wniosek złożony w trybie art. 155 k.p.a.

Pismem z dnia 10 sierpnia 2007 r. skarżąca przedstawiła dodatkowe argumenty, które jej zdaniem organ powinien uwzględnić przy wydawaniu decyzji w sprawie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego. Przede wszystkim organ powinien wziąć pod uwagę, zdaniem A., że zastosowanie w niniejszej sprawie ma art. 38 ust.1 ustawy o drogach publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2086 ze zm., zwanej dalej również : uodp.). a nie art. 39 ust. 3 tejże ustawy, gdyż tu chodzi o wydanie zgody na dalsze funkcjonowanie obiektu już istniejącego.

W rezultacie ponownego rozpoznania sprawy Prezydent W. wydał w dniu [...] lutego 2008 r. decyzję nr [...], uzupełnioną następnie decyzją z [...] marca 2008 r. nr [...] w której odmówił wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego [...] w celu umieszczenia w nim reklamy w okresie od 1 października 2006 r. do 4 lipca 2007 r. Jako materialnoprawną podstawę decyzji wskazano art. 39 ust. 3 ustawy o drogach publicznych. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ stwierdził, że decyzja z dnia [...] stycznia 2006 r. wygasła w dniu 4 lipca 2007 r., stąd wniosek strony z 18 sierpnia 2006 r. mógł zostać aktualnie rozpatrzony jedynie jako wniosek o wydanie zezwolenia na zajęcie przedmiotowego pasa drogowego pod reklamę o pow. 8,97 m kw. w okresie od 1 października 2006 r. do 4 lipca 2007 r. a nie jako wniosek o zmianę decyzji w trybie art. 155 k.p.a. Organ podkreślił, że przy rozpatrywaniu sprawy uwzględnił fakty powszechnie znane, dotyczące utrzymywania się przyrostu natężenia ruchu drogowego na sieci ulic W., stałej tendencji wzrostu liczby wypadków drogowych. Swoje stanowisko oparł o przyjęty przez Radę Ministrów Krajowy Program Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego 2005-2007-2013 GAMBIT 2005, w myśl którego jednym z najważniejszych priorytetów polityki transportowej państwa jest działanie na rzecz poprawy bezpieczeństwa ruchu drogowego natomiast podstawowym obowiązkiem wszystkich tworzących, zarządzających i korzystających z systemu transportowego w Polsce jest ograniczenie liczby wypadków w transporcie oraz ich konsekwencji. Organ podkreślił, iż w sposób wyczerpujący zebrał materiał dowodowy niezbędny do rozstrzygnięcia wniosku strony sięgając w tym zakresie do: