Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 8 października 2008 r., sygn. III SA/Po 335/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Kosewska Sędzia WSA Walentyna Długaszewska (spr.) WSA Beata Sokołowska Protokolant: st. sekr. sąd. Barbara Dropek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 października 2008 r. przy udziale sprawy ze skargi M. N. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz skarżącego kwotę [...],-([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych, III. stwierdza, ze zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/W. Długaszewska /-/M. Kosewska /-/B. Sokołowska

Uzasadnienie

M. N. prowadzący Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Handlowe "[...]" w S. M. w dniu [...]r. wystąpił do Naczelnika Urzędu Celnego z wnioskiem o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego.

W dniu [...]r. Naczelnik Urzędu Celnego wezwał wnioskodawcę do złożenia w terminie 7 dni wyjaśnień w sprawie niedotrzymania terminu określonego w §7ust. 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 1 marca 2004r. w sprawie zezwoleń na prowadzenie składu podatkowego, działalności jako zarejestrowany handlowiec oraz niezarejestrowany handlowiec, a także na wykonywanie czynności w charakterze przedstawiciela podatkowego ( Dz. Nr 35, poz. 312 ze zm.). W odpowiedzi na wezwanie M. N. złożył pismo z dnia [...] roku, wyjaśniając przyczyny niedotrzymania terminu do złożenia wniosku

Naczelnik Urzędu Celnego decyzją z dnia [...] roku wydaną na podstawie art. 207§1 i 2 Ordynacji podatkowej oraz art. 61 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia o podatku akcyzowym(( Dz. U.Nr 29, poz. 257 ze zm.) w zw. z §7ust. 2 wskazanego wyżej Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 1 marca 2004r. odmówił wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż w związku z tym, że wnioskodawca posiadał zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego nr [...] z dnia [...], wydane na czas oznaczony, tj. na okres od dnia 24.05.2005r. do dnia 23.05.2007r., stosowanie do treści § 7 ust. 2 powołanego rozporządzenia, wniosek o wydanie zezwolenia na kolejny okres należało złożyć nie później niż 3 miesiące przed upływem ważności zezwolenia. Zgodnie z tym uregulowaniem, dla dochowania terminu złożenie wniosku winno mieć miejsce do dnia 20.07.2007r., tymczasem wniosek został złożony w dniu 21.03.2007r., a więc 26 dni po terminie. Organ wskazał ponadto na przepis art. 162 § 4 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż instytucję przywrócenia terminu stosuje się do terminów procesowych. Odpowiada temu kierunkowi orzecznictwo, wedle którego przywrócenie terminu jest instytucją procesową, której nie można stosować do terminów materialnoprawnych (wyrok NSA z dnia 27 lutego 1998r,.I S.A./Ld 1155/96). Dodatkowo organ zwrócił uwagę, że instytucja przywrócenia terminu stosowana jest na wniosek strony, który nie został złożony.