Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 21 października 2008 r., sygn. III SA/Po 304/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Mirella Ławniczak (spr.) Sędzia WSA Beata Sokołowska WSA Marzenna Kosewska Protokolant: sekr. sąd. Damian Wojtkowiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2008 r. przy udziale sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za prawidłowe I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz Spółki A kwotę [...],- ([...]) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. zwraca stronie skarżącej nadpłacony wpis w kwocie [...],- ([...]) złotych, IV. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ M. Kosewska /-/ M. Ławniczak /-/ B. Sokołowska

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego uznał za prawidłowe w pozycji 11 zgłoszenie SAD [...] z dnia [...] w części dotyczącej zastosowanej stawki celnej oraz obliczenia kwoty długu celnego.

W uzasadnieniu wskazano, że wnioskiem z dnia [...] strona - Spółka A - zwróciła się o uznanie za nieprawidłowe zgłoszenia SAD [...] w pozycji 11 przedkładając fakturę nr [...] z dnia [...] zawierającą retrospektywnie wystawioną deklarację o pochodzeniu towaru, która to deklaracja została sporządzona przez D. S. - pracownika Spółki A. Pismem z dnia [...] strona przesłała pełnomocnictwo udzielone D. S. przez podmiot B z siedzibą w W. do wystawiania deklaracji o pochodzeniu towaru na fakturach. Strona wskazała nadto, że odpowiedzialność za złożone deklaracje ponosi podmiot B, natomiast Spółka A posiada dostęp do systemu celnego podmiotu B, a zatem jest w stanie stwierdzić, czy towary, na które w terminie późniejszym zostały wystawione dowody pochodzenia są towarami preferencyjnymi. Powołując się na treść art. 16 pkt 1 lit. b) oraz art. 21 pkt 3, pkt 4, pkt 5 i pkt 6 Protokołu nr 4 Układu Europejskiego sporządzonego w Brukseli dnia 24.06.1997 r. (zał. do Dz. U. Nr 104, poz. 662 ze zm.) organ celny stwierdził, że deklarację na fakturze ma prawo sporządzić eksporter produktów, nie zaś importer. Dowód pochodzenia winien zostać sporządzony w kraju eksportu zgodnie ze wzorem określonym w protokole oraz przepisami prawa krajowego państwa eksportu. Bez względu na rodzaj udzielonego pełnomocnictwa, nie do przyjęcia jest stanowisko strony, że deklaracja na fakturze może być wystawiona i podpisana przez pracownika firmy importującej w kraju importu. Mogłoby to bowiem oznaczać, że importer może sam wystawiać dowody pochodzenia i wnosić o zastosowanie preferencji na ich podstawie. Byłoby to również sprzeczne z zapisem punktu 10 załącznika nr 49 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 07.09.2001 r. w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych (Dz. U. Nr 117, poz. 1250 ze zm.), zgodnie z którym dla zastosowania obniżonej stawki celnej dowód pochodzenia powinien być wystawiony w państwie stronie umowy o wolnym handlu, z którego następuje bezpośredni transport towaru. Ponadto organ celny wskazał, że przesłana przez stronę kopia raportu [...] Urzędu Celnego zawierającego informację o wyniku kontroli pochodzenia dokonanej w firmie B nie stanowił odpowiedzi na zapytanie polskich władz celnych, które zostało skierowane do [...] administracji celnej w sprawie dotyczącej poprawności dowodów pochodzenia przedstawianych przez Spółkę A. Natomiast pismem z dnia [...] [...] organ celny nadrzędny nad organem, który dokonał kontroli w firmie B, podzielił stanowisko polskiego organu celnego co do nieprawidłowości deklaracji sporządzanych retrospektywnie. W konsekwencji organ celny uznał, że przedłożone przez stronę deklaracje na fakturach, nie stanowią dowodu preferencyjnego pochodzenia towaru, wobec czego przedmiotowe zgłoszenie celne w części dotyczącej stawki celnej oraz kwoty długu celnego należało uznać za prawidłowe.