Wyrok WSA w Lublinie z dnia 24 października 2008 r., sygn. I SA/Lu 370/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Anna Kwiatek, Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz, Sędzia WSA Wojciech Kręcisz (spr.), Protokolant Referent stażysta Julita Urbaś, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 października 2008 r. sprawy ze skargi S. C. Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2002 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( tekst jedno Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Dyrektor Izby pełnomocnika "A" sp. z o.o. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania [...] określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002 r. w wysokości 45.265,00 zł uchylił zaskarżoną decyzję w całości i określił podatek dochodowy od osób prawnych za 2002 r. w wysokości 44.876,00 zł.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej podnosił, iż decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił wysokość należnego podatku dochodowego od osób prawnych za 2002 r. dla spółki "A" w kwocie 45.265 zł wobec zadeklarowanego w zeznaniu CIT - 8 w wysokości 23.538 zł.

Wywodził, iż organ pierwszej instancji na podstawie analizy zapisów i warunków wykonywania umowy z dnia 2 stycznia 2002 r. zawartej pomiędzy spółką, a I. L. na świadczenie usług transportu lawety reklamowej ustalił, iż pomiędzy tymi podmiotami istniał w 2002 r. związek gospodarczy, o którym stanowi art. 11 ust. 7a ustawy z dnia 15 lutego 1991 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Strony umowy celowo ukształtowały stosunki cywilnoprawne w sposób odbiegający od ogólnie obserwowanych w danym miejscu i czasie. W oparciu o art. 11 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz na podstawie § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 1997 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów podatników w drodze oszacowania cen w transakcjach dokonywanych przez tych podatników organ oszacował dochód spółki stosując metodę porównywalnej ceny niekontrolowanej. Stwierdzono bowiem, że ustalenie ceny za 1 km nastąpiło w wysokości wyższej od stosowanej przez inne podmioty oraz znacznie zawyżoną liczbę przejechanych kilometrów. Wykazano, iż wartość usług świadczonych przez firmę I.L. "B " na rzecz kontrolowanej spółki "A" została ustalona na poziomie odbiegającym od cen rynkowych oraz z naruszeniem zasad warunkujących prowadzenie efektywnej reklamy. Poziom cen oraz podstawa ich wyliczenia w sposób istotny odbiegała nie tylko od poziomu cen stosowanych przez podmioty gospodarcze działające na rynku, ale również od poziomu cen stosowanych przez "B" na rzecz innych podmiotów. Zgromadzony materiał dowodowy uzasadniał więc wyliczenia średniej ceny poprzez przyjęcie ceny podanej przez podmioty działające na rynku oraz ceny wynikające z faktur i rachunków przedłożonych przez podatnika. Wysokość ceny za 1 kilometr ustalono na 2,16 zł. Ilość przejeżdżanych kilometrów ustalono na 228,97 km dziennie. Podstawą ustalenia ilości przejeżdżanych kilometrów były rachunki przedłożone przez podatnika, a wystawione przez "B" na rzecz podmiotów innych niż "A". Rynkową wartość świadczeń dokonywanych przez spółkę "A"na rzecz "B" za 2002 r. określono na kwotę 99.904,19 zł i obliczono jako iloczyn: 202 dni przez które była świadczona usługa przy ustaleniu, iż dziennie przejeżdżano 228,97 km oraz przy zastosowaniu stawki za 1 km w wysokości 2,16 zł. Kwota kosztów zaewidencjonowanych przez podatnika w związku z wykonywaniem umowy w 2002 r. wynosiła 177.500 zł i według Dyrektora UKS została zawyżona o kwotę 77.595,81 zł.