Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 września 2008 r., sygn. I SA/Wr 338/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Sędziowie Sędzia WSA Marek Olejnik, Asesor WSA Katarzyna Borońska (sprawozdawca), Protokolant Marta Klimczak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 września 2008 r. sprawy ze skargi B. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oraz odsetek za zwłokę za oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi B. W. w niniejszej jest decyzja Dyrektora Izby we W. z dnia [...], nr , utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Kontroli Skarbowej w W., w sprawie określenia skarżącemu zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. oraz odsetek od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek dochodowy za marzec, kwiecień, maj i październik 2000 r.

Z akt sprawy wynika, że skarżący prowadził w 2000 r. działalność gospodarczą pod nazwą "A", polegającą na hurtowym handlu cukrem oraz sznurkiem do maszyn rolniczych. Z tego tytułu wykazał w zeznaniu rocznym za 2000 r. dochód w kwocie [...] zł. Po przeprowadzeniu wobec podatnika postępowania kontrolnego, obejmującego m.in. rozliczenia z budżetem Państwa z tytułu podatku dochodowego za 2000 r., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. wydał w dniu [...] decyzję nr [...], którą określił wysokość zobowiązania podatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w wysokości 890.405,80 zł. Organ I instancji stwierdził bowiem, że wykazany w zeznaniu dochód za 2000 r. z tytułu działalności gospodarczej podatnik zaniżył łącznie o 376.890,- zł. Zaniżenie to wynikało ze sprzedaży w maju i październiku 2000 r. T. J., działającemu pod firmą: "B" z/s w W. (i rozliczającemu się w 2000 r. na zasadzie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych) 1.087.300 kg cukru (na podstawie 5 faktur: 4 w maju i 1 faktury w październiku) po cenie znacznie niższej, niż ceny zastosowane w tym czasie wobec innych odbiorców. Uznając, że skarżący wykonał na rzecz T. J. świadczenie na warunkach korzystniejszych, odbiegających od ogólnie stosowanych wobec pozostałych kontrahentów, organ wyliczył dochody podatnika, stanowiące podstawę określenia podatku, zgodnie z art. 25 ust. 2 i ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., nr 14, poz. 176 ze zm.) - dalej: updf, tj. w drodze oszacowania, przy zastosowaniu metody porównywalnej ceny niekontrolowanej zdefiniowanej w § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 października 1997 r. w sprawie sposobu i trybu określania dochodów podatników w drodze oszacowania cen w transakcjach dokonywanych przez tych podatników (Dz. U. Nr 128 póz. 833).