Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 września 2008 r., sygn. I SA/Ol 294/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Piskozub, Sędzia WSA Ryszard Maliszewski ( spr ), Protokolant Katarzyna Niewiadomska, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 18 września 2008r. sprawy ze skargi I. i W. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", "[...]" w przedmiocie: ustalenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2008r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżących 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, III. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze na posiedzeniu w dniu "[...]" po rozpatrzeniu odwołania I. i W.M. od decyzji znak: "[...]" wydanej w dniu "[...]" z upoważnienia Wójta Gminy przez Kierownika Referatu Podatków i Opłat w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2008r., utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Organ podatkowy I instancji ustalił I.M. zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości na 2008r. w kwocie 196 zł za budynek pozostały o powierzchni 30,82 m

Od powyższej decyzji odwołanie wnieśli I i W.M.. Wskazali, że naliczenie podatku jest sprzeczne z prawem i tym samym pozbawione podstaw prawnych. Wyjaśnili, że posiadana przez nich altana, położona na terenie Rodzinnych Ogrodów Działkowych "[...]", mieści się w dopuszczalnej normie przewidzianej dla altan położonych w ogrodach poza granicami miast i w konsekwencji korzysta ze zwolnienia od podatku. Rozpatrując sprawę Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, że odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie. SKO podkreśliło, że podatnikami podatku od nieruchomości - zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm,) - są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych. W myśl zaś art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budynki lub ich części. W art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy zdefiniowano pojęcie budynku, którym jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Budynki położone na terenie pracowniczych ogrodów działkowych, nieprzekraczające norm powierzchni ustalonych w przepisach Prawa budowlanego dla altan i obiektów gospodarczych, z wyjątkiem zajętych na działalność gospodarczą zostały mocą art. 7 ust. 1 pkt 12 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zwolnione od podatku od nieruchomości. W/w normy powierzchniowe wynikają z art. 29 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.), zgodnie z którym pozwolenia na budowę nie wymaga budowa altan i obiektów gospodarczych na działkach w pracowniczych ogrodach działkowych o powierzchni zabudowy do 25 m- w miastach i do 35 m2 poza granicami miast oraz wysokości do 5 m przy dachach stromych i do 4 m przy dachach płaskich. Decyzją będącą przedmiotem rozpatrywanego odwołania opodatkowany został budynek pozostały (altana) położony na terenie Pracowniczego Ogrodu Działkowego "[...]" - działka nr 335.