Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 września 2008 r., sygn. III SA/Kr 425/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Danielec Sędziowie WSA Elżbieta Kremer spr. WSA Tadeusz Wołek Protokolant Urszula Ogrodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 września 2008 r. sprawy ze skargi S. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr : [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania s k a r g ę o d d a l a

 

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 03.08 2007r., (doprecyzowanym pismem z 19.11.2007r.) skierowanym do Samorządowego Kolegium Odwoławczego S. P. wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty z dnia [...] znak [...] zezwalającej Firmie Handlowej "A" S. S. z siedzibą w R. na prowadzenie działalności w zakresie zbierania i transportu odpadów na terenie działki nr [...] oraz części działki nr [...] w T. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że decyzja jest obarczona jedną z wad wymienionych w art. 156 § 1 kpa, równocześnie wskazując, że decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa. W uzasadnieniu wniosku odwołał się do treści swojego pisma z dnia 03.08.2007r. w którym podnosił, że do składowiska odpadów jako obiektów budowlanych mają zastosowanie przepisy ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, przepisy prawa budowlanego wskazywał, że decyzja jest niezgodna z podaną w planie zagospodarowania przestrzennego funkcją terenu. Nadto S. P. szczegółowo uzasadniał i wskazywał na uciążliwość prowadzonej działalności w zakresie zbierania i transportu złomu tj. na przekroczenie dopuszczalnych norm hałasu, zanieczyszczenie powietrza, nieprzestrzeganie przez inwestora limitów określonych w decyzji, utrudnienia w warunkach dojazdu do posesji. Wnioskodawca powołując się na art. 31 ust. 2 Konstytucji podnosił, że każdy obowiązany jest szanować wolność i prawa innych, powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich. Wskazywał również, że jednym ze źródeł interesu prawnego o którym mowa w art. 28 kpa może być prawo cywilne i z tego prawa, a w szczególności z prawa rzeczowego wywodził swój interes prawny.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00