Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 2 września 2008 r., sygn. I SA/Bk 118/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), Sędziowie asesor WSA Jacek Pruszyński, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Protokolant Katarzyna Luto, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od VI do XI 1998 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek na miesiąc następny za miesiąc XII 1998 r. oddala skargę.

Decyzją z [...] grudnia 2003 r. Nr [...], Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. dokonał Panu M. B., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą "C" (dalej jako Skarżący), rozliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 1998 r. Zdaniem organu pierwszej instancji, podatnik dokonywał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur stwierdzających czynności, które nie zostały dokonane. W fakturach tych jako wystawca widniała firma "N" N. P. z W.

W złożonym odwołaniu skarżący zarzucił organowi pierwszej instancji naruszenie szeregu przepisów prawa procesowego i materialnego, m.in. art. 120, 121, 122, 130 § 3, 187 § 1, 188, 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm. (w dalszej części uzasadnienia w skrócie: "O.p."), art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku

od towarów i usług oraz o podatku akcyzowych, Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.

(w dalszej części uzasadnienia w skrócie: "u.p.t.u.") oraz § 54 ust. 4 pkt 5 lit a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 156, poz. 1024 ze zm., w dalszej części jako: "rozporządzenie z 15 grudnia 1997 r.").

Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z [...] stycznia 2006 r. Nr [...], utrzymał w mocy powyższą decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. Zdaniem organu odwoławczego materiał sprawy został zebrany w sposób kompletny, wnikliwie rozpatrzony i obiektywnie przedstawiony. Dokonana ocena całości materiału dowodowego pozwoliła na ustalenie, że wystawione przez podmiot pod nazwą "N" faktury dokumentują czynności, które faktycznie nie miały miejsca. Tusze, tonery oraz programy komputerowe w rzeczywistości nie zostały nabyte przez stronę od powyższego podmiotu, co miały dokumentować przedłożone do kontroli dowody zakupu. Wskazane transakcje dotyczące zakwestionowanych faktur VAT jak i poprzedzające je transakcje, poczynając od pierwszego ogniwa w tym łańcuszku, tj. od nieistniejącej firmy "F" w W., słusznie organ pierwszej instancji uznał za fikcyjne. Ujawniony stan faktyczny wskazuje, że dochodziło jedynie do wystawiania faktur, ujmujących takie towary jak tusze, tonery i programy komputerowe.