Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 sierpnia 2008 r., sygn. I SA/Wr 140/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Marek Olejnik, Asesor WSA Tomasz Świetlikowski, Protokolant Aleksandra Felcenloben, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 sierpnia 2008 r. przy udziale ---- sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. we W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2004 rok I. uchylono zaskarżone postanowienie, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 340 zł (słownie: trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
UZASADNIENIE
Przedmiotem skargi A. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą we W. wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu jest postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] uchylające w całości, na podstawie art. 216, art. 239, art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. w Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej: o.p., postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego z dnia [...] nr [...] i umarzające postępowanie w sprawie.
Postanowienie I instancji zostało wydane na skutek złożonej przez skarżącą w dniu 3 września 2007 r. (data stempla pocztowego) korekty zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych CIT-8 za rok podatkowy 1 stycznia - 31 grudnia 2004 r. W wydanym postanowieniu Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego we W., powołując się na art. 14 c ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004, nr 8, poz. 65 ze zm.), dalej jako: u.k.s., stwierdził, iż w związku z toczącą się w dniu złożenia korekty deklaracji kontrolą skarbową w sprawie podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy 2004, prawo złożenia korekty zeznania za ten rok uległo zawieszeniu, wobec czego korektę tę należało uznać za bezskuteczną.