Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 sierpnia 2008 r., sygn. VII SA/Wa 719/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Więch-Baranowska, , Sędzia WSA Bogusław Cieśla, Sędzia WSA Leszek Kamiński (spr.), Protokolant Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi O. na decyzję Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Izby Architektów z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary upomnienia w sprawie odpowiedzialności zawodowej w budownictwie I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Krajowego Sądu Dyscyplinarnego Izby Architektów na rzecz skarżącego O. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Wnioskiem z dnia 12 marca 2007 r. Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej [...] Okręgowej Izby Architektów, zwany dalej: Rzecznikiem, działając na podstawie art. 95 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118, ze zm.), wystąpił do [...] Okręgowego Sądu Dyscyplinarnego Izby Architektów o wszczęcie postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej w budownictwie wobec architekta Z. J.. We wniosku Rzecznik zarzucił arch. Z. J. popełnienie czynu powodującego odpowiedzialność zawodową w budownictwie. Wskazał, że obwiniony, działając na zlecenie Burmistrza Miasta [...] w okresie od września 2004 r. do kwietnia 2006 r., czterokrotnie opracował kolejne projekty decyzji o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie stacji tankowania gazem (LPG) na działce nr [...] przy ul. [...] (decyzje Burmistrza Miasta [...] z dnia [...] listopada 2004 r., [...] kwietnia 2005 r., [...] listopada 2005 r., [...] marca 2006 r.). Zdaniem Rzecznika, decyzje te były wydawane z naruszeniem przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a w szczególności art. 61 ust. 1 w zw. z art. 60 ust. 4. Ponadto, w toku postępowania administracyjnego, przy sporządzaniu kolejnych odmownych projektów decyzji, obwiniony nie zastosował się do wytycznych zawartych w decyzjach uchylających Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (decyzje SKO z dnia [...] grudnia 2004 r., [...] czerwca 2005 r., [...] grudnia 2005 r.). Dlatego ww. działania winny być zakwalifikowane jako popełnienie przez członka izby architektów czynu powodującego odpowiedzialność zawodową w budownictwie, przewidzianego w art. 95 pkt 4 ustawy Prawo budowlane, ponieważ były zawinione i świadome oraz dotyczyły nieznajomości prawa i nierzetelnego wykonywania obowiązków zawodowych, co w konsekwencji doprowadziło do przewlekłości postępowania administracyjnego i bezprawnego ograniczenia w dysponowaniu własnością.