Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 20 sierpnia 2008 r., sygn. I SA/Po 704/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwia Zapalska Sędziowie WSA Maciej Jaśniewicz (spr.). as.sąd. WSA Roman Wiatrowski Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Ajnbacher po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia (...), nr (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług oraz umorzenia postępowania w sprawie odsetek za zwłokę oddala skargę. /-/ R. Wiatrowski /-/ S. Zapalska /-/ M. Jaśniewicz

W dniu (...) Dyrektor Urzędu Celnego przyjął zgłoszenie celne SAD nr (...). powodując objęcie towaru procedurą dopuszczenia obrotu i określając kwotę długu celnego w oparciu o stawki celne konwencyjne na podstawie załączonych przez zgłaszającego świadectw pochodzenia towarów.

W związku z zakwestionowaniem autentyczności przedłożonych dowodów pochodzenia, Naczelnik Urzędu Celnego po przeprowadzeniu postępowania celnego, wydał decyzję nr (...) z dnia (...), w której uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne SAD w części dotyczącej zastosowanej stawki celnej i określenia kwoty długu celnego.

Po rozpatrzeniu odwołania strony od tej decyzji w dniu (...) Dyrektor Izby Celnej wydał decyzję nr (...), którą utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Postanowieniem z dnia (...) Naczelnik Urzędu Celnego wszczął postępowanie podatkowe. W dniu (...) Naczelnik Urzędu Celnego wydał decyzję nr (...), w której określił wysokość zobowiązania podatkowego od towarów i usług dla towarów objętych zgłoszeniem celnym SAD nr (...) z dnia (...).

Pismem z dnia (...) M. S. działający przez pełnomocnika złożył odwołanie od tej decyzji, w którym wniósł o jej uchylenie w całości.

Decyzją z dnia (...) Dyrektor Izby Celnej o nr (...) na podstawie art.233 § 1 pkt.2 lit.a) oraz art.51, art.53 § 1, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.; dalej Ordynacja podatkowa), art.6 ust.7, art.15 ust 4, art.18 ust.1 ustawy z dnia 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.; dalej p.t.u. z 1993 r.) uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej zobowiązania strony do naliczenia odsetek za zwłokę i w tym zakresie umorzył postępowanie, a w pozostałej części w utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Naczelnika Urzędu Celnego nr (...) z dnia (...). Uzasadniając podniesiono, że zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług powstaje z mocy prawa, a tym samym decyzja wydana przez organ podatkowy ma charakter deklaratoryjny. Opodatkowaniu tym podatkiem podlega bowiem wykonanie czynności określonych w art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993 r. i dopiero niewykonanie przez podatnika obowiązków ciążących na nim z mocy prawa uprawnia organ podatkowy do określenia tego zobowiązania. Z art. 6 ust. 7 p.t.u. z 1993 r. wynikało, iż obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego. W przypadku, gdy organ celny nie wywiązał się z nałożonych na niego obowiązków i nie pobrał podatku z tytułu importu towarów, lub pobrał go w kwocie niższej od należnej, właściwy dla podatnika organ podatkowy zobligowany był do wydania decyzji ustalającej ten podatek w prawidłowej wysokości. Przedstawione rozwiązanie prawne pozwalało obciążyć kwotą niezapłaconego w całości lub w części podatku - i to niezależnie od przyczyny tego stanu rzeczy - importera towaru, gdyż to on był zobowiązany uiścić w określonym terminie różnicę pomiędzy podatkiem wynikającym z decyzji organu podatkowego, a podatkiem pobranym przez urząd. Różnica podatku, jaką w takim wypadku był obciążony podatnik przez organ podatkowy, nie wynikała z dokumentu odprawy celnej, lecz wyłącznie z decyzji podatkowej. Termin płatności kwoty stanowiącej podatek określony na podstawie przepisu art.11 ust. 2 p.t.u. z 1993 r. upływał po 10 dniach od dnia otrzymania zawiadomienia o wysokości zobowiązania podatkowego. Dopiero po upływie tego okresu niezapłacony podatek stał się zaległością podatkową, od której należało liczyć odsetki za zwłokę. Termin do uiszczenia należnego podatku rozpoczął bieg od dnia następującego po dacie doręczenia decyzji wzywającej do zapłaty, tj. od dnia (...) i dopiero po bezskutecznym upływie tego terminu powstała zaległość podatkowa. W zaskarżonej decyzji z dnia (...), nie biorąc pod uwagę przepisów dotyczących powiadamiania dłużnika i trybu zapłaty należności Naczelnik Urzędu Celnego przyjął, iż zaległość podatkowa powstała w dniu (...). Wobec tego Dyrektor Izby Celnej stwierdził, iż organ podatkowy I instancji niewłaściwie określił moment powstania zaległości podatkowej, skutkiem czego wadliwie wezwał do obliczenia odsetek za zwłokę.