Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 lipca 2008 r., sygn. III SA/Po 863/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Mirella Ławniczak Sędzia NSA Tadeusz Geremek WSA Barbara Koś ( spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Piotrowska-Żyła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lipca 2008 r. przy udziale sprawy ze skargi B. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe o d d a l a s k a r g ę /-/ B. Koś /-/M. Ławniczak /-/ T.M. Geremek WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Decyzją z dnia [...], nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego uznał za nieprawidłowe zgłoszenie celne dokonane w procedurze uproszczonej poprzez wpis do rejestru towarów objętych procedurą dopuszczenia do obrotu pod pozycjami nr 279 i 280 z dnia [...] oraz zgłoszenie celne uzupełniające SAD nr [...] z dnia [...] w części dotyczącej stawki celnej i kwoty długu celnego, określił na nowo kwotę długu celnego i wezwał Spółkę A w B. oraz Spółkę B do uiszczenia uzupełniającej kwoty długu celnego oraz odsetek wyrównawczych.

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu [...] przyjęto zgłoszenie celne uzupełniające towaru (tkanin) dokonane przez Spółkę B jako przedstawiciela pośredniego na rzecz Spółki A w B. na podstawie wpisu do rejestru procedury uproszczonej pod pozycjami nr 279 i 280 z dnia [...]. Do zgłoszenia dołączono m.in. świadectwa pochodzenia z dnia [...] nr [...] i nr [...]. Kwotę długu celnego strona obliczyła na podstawie konwencyjnej stawki celnej. Dyrektor Izby Celnej pismami z dnia [...] wystąpił do [...] oraz [...] władz celnych z prośbą o przeprowadzenie weryfikacji świadectw pochodzenia. [...] władze poinformowały, iż nie są w stanie odpowiedzieć, czy dokumenty są autentyczne, gdyż ich świadectwa pochodzenia są niszczone po okresie 2 lat od ich wystawienia. Natomiast [...] władze celne pomimo monitu z dnia [...] nie udzieliły odpowiedzi dotyczącej weryfikacji.

W dalszej części uzasadnienia - po wyjaśnieniu istoty zgłoszenia celnego (art. 3 § 1 pkt 24 Kodeksu celnego), wskazano, że stosownie do art. 83 § 1 i § 2 Kodeksu celnego organ celny po zwolnieniu towarów może z urzędu lub na wniosek zgłaszającego dokonać kontroli zgłoszenia celnego. Zgodnie z art. 15 § 1 Kodeksu celnego niepreferencyjne pochodzenie towarów określa się dla stosowania stawek celnych konwencyjnych i autonomicznych taryfy celnej. Ustalenie pochodzenia towarów dla potrzeb wyboru stawki celnej dokonywane jest przez organ celny na podstawie dowodu pochodzenia - świadectwa pochodzenia, faktury, specyfikacji lub innego dokumentu, w którym jest zapis o kraju pochodzenia lub na podstawie trwałego oznaczenia kraju pochodzenia na towarze, przy czym w wypadku wątpliwości co do pochodzenia towarów organ celny może zażądać dodatkowych dowodów potwierdzających pochodzenie - zgodnie z art. 19 Kodeksu celnego i § 11 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 października 1997 r. w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu ustalania niepreferencyjnego pochodzenia towarów, sposobu jego dokumentowania oraz listy towarów, których pochodzenie musi być udokumentowane świadectwem pochodzenia (Dz. U. Nr 130, poz. 851 ze zm.). Zgodnie z § 11 ust. 1 tego rozporządzenia pochodzenie towarów wymienionych w Wykazie nr 3 winno być udokumentowane świadectwem pochodzenia, które musi być sporządzone przez organ upoważniony w danym kraju do wydawania takich świadectw, zawierać dane niezbędne do identyfikacji towaru objętego świadectwem oraz poświadczać pochodzenie towaru z danego kraju (§ 13 rozporządzenia). Natomiast stosownie do § 20 a ust. 1 powyższego rozporządzenia w celu sprawdzenia autentyczności świadectwa pochodzenia towarów lub prawidłowości danych w nim zawartych organ celny może skierować je do weryfikacji do organu wystawiającego świadectwo, a w myśl § 20 a ust. 2 tego rozporządzenia w przypadku braku odpowiedzi w terminie 10 miesięcy od dnia wysłania wniosku o weryfikację, dokument uznaje się za nieprawidłowy do potwierdzenia pochodzenia towaru.