Wyrok WSA w Lublinie z dnia 11 lipca 2008 r., sygn. I SA/Lu 722/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz, Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Asesor WSA Wojciech Kręcisz (spr.), Protokolant Stażysta Konrad Gałka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 11 lipca 2008 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące: maj, październik, i listopad 2003 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz A. S. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Zaskarżoną decyzją wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 z późn. zm.), art. 13 § 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 z późn. zm.) Dyrektor Izby Celnej po rozpatrzeniu odwołania pełnomocnika A. S. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...], Nr [...], określającej firmie Piekarnia A. S. zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym: za maj 2003 r., w wysokości - 1.468,00 zł, za październik 2003 r., w wysokości - 8.468,00 zł, za listopad 2003r. w wysokości - 6.210,00 zł utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Dyrektor Izby Celnej wywodził, iż decyzją z dnia [...], Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego wszczętego postanowieniem z dnia [...], określił firmie Piekarnia A. S. zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiące: maj 2003 r., w wysokości 1.468 zł, za październik 2003 r., w wysokości 8.468 zł, za listopad 2003 r., w wysokości 6.210 zł.

Pełnomocnik strony odwołał się od tej decyzji wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. Decyzji tej zarzucał naruszenie przepisów postępowania tj. art. 191 Ordynacji podatkowej, przez przyjęcie: iż podatnik w 2003r., zakupiony olej opałowy w ilości 14.300 litrów przeznaczył na inne cele niż cel grzewczy, bez dostatecznych dowodów na powyższe ustalenie; iż kwestionowane partie oleju opałowego zostały wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem w miesiącu ich zakupu"; iż ewidencja prowadzona przez podatnika nie może stanowić podstawy do faktycznie uzyskiwanego przez niego obrotu, a także naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 14 ust. 2 rozporządzenia z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie podatku akcyzowego, przez nieuwzględnienie zapłaconego podatku zawartego w cenach zakupu oleju.