Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 11 lipca 2008 r., sygn. II SA/Bd 79/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski (spr.) Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Protokolant Agnieszka Jagiełłowicz po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 lipca 2008 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % zawartości alkoholu oraz piwa 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza C. z dnia [...] r., nr [...] 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

 

UZASADNIENIE

Burmistrz Ch. decyzją z dnia [...] listopada 2007 r. Nr [...] na podstawie art. 18 ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r., Nr 70, poz. 473, ze zm.) oraz art. 104 Kpa - odmówił wydania W. S. zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % oraz piwa przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży. W uzasadnieniu organ wskazał, że decyzja jest zgodna z uchwałą Rady Miejskiej w Ch. z [...] czerwca 2007 r. a Gminna Komisja Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Ch. wydała negatywną opinię. Od tej decyzji wniósł odwołanie W. S. żądając jej uchylenia i rozstrzygnięcia co do istoty sprawy przez wydanie pozwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % zawartości alkoholu oraz piwa, przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży na nieruchomości położonej w Ch. przy ul. [...] Zaskarżonej decyzji zarzucił naruszenie prawa art. 18 ww. ustawy z dnia 26 października 1982 r. i art. 6 Kpa przez naruszenie zasady działania administracji na podstawie przepisów prawa, i oparcie rozstrzygnięcia na podstawie złego prawa oraz naruszenie konstytucyjnej zasady równości wszystkich obywateli wobec prawa oraz zasady sprawiedliwości społecznej, a także prawa własności gwarantowanego Konstytucją RP oraz przepisem art. 140 Kc. Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. decyzją z [...] grudnia 2007 r. znak [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kpa oraz art. 18 ust. 3a ww. ustawy z 26 października 1982 r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Uzasadniając decyzję organ wskazał, że zgodnie z art. 18 ust. 3 a ustawy zezwolenia, w tym także zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu sprzedaży do 4,5 % zawartości alkoholu oraz piwa, organ zezwalający (w tym przypadku Burmistrz Ch.) wydaje po uzyskaniu pozytywnej opinii gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych o zgodności lokalizacji punktu sprzedaży z uchwałami rady gminy, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 2. Oznacza to, że opinia musi być pozytywna po to, by organ mógł wydać wnioskowane zezwolenie. W niniejszej sprawie Gminna Komisja Miasta i Gminy Ch. wydała postanowienie z dnia [...] września 2007 r. [...], w którym negatywne zaopiniowała wniosek o wydanie zezwolenia W. S. Postanowienie to jest ostateczne, bowiem zostało utrzymane w mocy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. w postanowieniu z dnia [...] listopada 2007 r. sygn. akt [...]. W świetle zatem art. 18 ust. 3 a organ zezwalający nie mógł wydać stronie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Nie podzielono także zarzutu naruszenia art. 18 ww. ustawy z dnia 26 października 1982 r. jak również art. 6 Kpa, bowiem organ działał zgodnie z treścią ustawy, co oznacza również, że nie można mówić o naruszeniu konstytucyjnych zasad państwa prawnego. Wskazano, że kwestie dotyczące zasadności czy niezasadności prawa miejscowego w sprawie zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych nie należą do właściwości organu rozpoznającego odwołanie, gdyż nie sprawuje on nadzoru nad stanowieniem tego prawa. W tym stanie rzeczy należało uznać, że skoro nie uzyskano pozytywnej opinii gminnej komisji, o której mowa w art. 18 ust. 3 a ww. ustawy, to organ pierwszej instancji nie mógł wydać wnioskowanego zezwolenia i dlatego należało utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00