Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 maja 2008 r., sygn. I SA/Lu 174/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Sędziowie WSA Halina Chitrosz (spr.), Asesor WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Stażysta Konrad Gałka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 maja 2008 r. sprawy ze skargi P.SA na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2005 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...]., znak [...]; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz P. SA kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 20 grudnia 2005r., Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania "P." S.A. w W. od decyzji Prezydenta Miasta z dnia 5 września 2005r. w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2005r., na podstawie przepisu art. 233§1 pkt. 1 Ordynacji podatkowej / Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm. / - utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, że organ I instancji wskutek wszczętego z urzędu postępowania stwierdził, że podatnik nie zadeklarował do opodatkowania budowli - stacji bazowej telefonii komórkowej [...] usytuowanej na dzwonnicy katedry przy ul. K. w Z. Uznając, że powyższy obiekt podlega opodatkowaniu, za podstawę opodatkowania przyjęto wartość budowli wskazaną przez podatnika.

W odwołaniu od tej decyzji, skarżąca spółka wniosła o umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego. W jej ocenie decyzja wydana została z naruszeniem art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych poprzez uznanie, że urządzenie techniczne podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, a także art. 194 Ordynacji podatkowej poprzez uznanie decyzji administracyjnej wydanej w innym postępowaniu za dowód w postępowaniu podatkowym. Zarzucono nadto naruszenie art. 197 § 1 i 198 § 1 Ordynacji podatkowej w związku z art. 122 tej ustawy poprzez pominięcie wniosku strony o powołanie biegłego. W ocenie skarżącej organ nie zbadał należycie wartości budowli, gdyż urządzenia wchodzące w skład opodatkowanego obiektu stanowią odrębne środki trwałe w rozumieniu Klasyfikacji Środków Trwałych.