Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2008 r., sygn. IV SA/Wa 200/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Miron, Sędziowie asesor WSA Marta Laskowska, asesor WSA Tomasz Wykowski (spr.), Protokolant Joanna Kurek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego - oddala skargę -

Uzasadnienie

IV SA/Wa 200/08

U Z A S A D N I E N I E

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2007 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., zwane dalej "SKO", umorzyło postępowanie odwoławcze wszczęte z odwołania W. S., zwanego dalej "skarżącym", od decyzji Starosty G. nr [...] z dnia [...] marca 2007 r., orzekającej o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie zobowiązania Wójta Gminy J. do przywrócenia jakości gleby wykorzystanej do budowy boiska w M. do wymaganych standardów jakości nie zagrażających środowisku czyli zdrowiu potencjalnych użytkowników.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji SKO wskazało, iż w dniu 4 stycznia 2005 r. Prokurator Prokuratury Okręgowej w P. zwrócił się do Starosty G. o przeprowadzenie analizy wierzchniej warstwy glebowej murawy boiska sportowego w M. celem ustalenia stopnia jej obecnego zanieczyszczenia bakteriologicznego. W przypadku stwierdzenia utrzymującego się skażenia bakteriologicznego Prokurator wniósł o zobowiązanie Wójta Gminy J. do przywrócenia jakości gleby wykorzystanej do budowy boiska w M. do wymaganych standardów jakości nie zagrażających środowisku czyli zdrowiu potencjalnych użytkowników zgodnie z art.362 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. Nr 62, poz.627 z późn.zm.), zwanej dalej "Poś". Decyzją nr [...] z dnia [...] października 2005 r. Starosta G. umorzył postępowanie w sprawie wydania decyzji zobowiązującej Wójta Gminy J. do przywrócenia jakości gleby wykorzystywanej do budowy boiska w M. do wymaganych przepisami ochrony środowiska standardów jakości, nie zagrażających środowisku czyli zdrowiu potencjalnych użytkowników. Odwołanie od decyzji Starosty G. złożył skarżący. Decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r. SKO uchyliło decyzję Starosty G. a sprawę przekazało do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Decyzją z dnia [...] marca 2007 r. Starosta G. umorzył postępowanie w sprawie wydania decyzji zobowiązującej Wójta Gminy J. do przywrócenia jakości gleby wykorzystanej do budowy boiska w M. do wymaganych przepisami ochrony środowiska standardów jakości, nie zagrażających środowisku czyli zdrowiu potencjalnych użytkowników. Umarzając postępowanie organ wskazał, iż stan jakości gleby przyjęto za właściwy w oparciu o dopuszczalne wartości zanieczyszczeń w glebach, określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 9 września 2002 r. w sprawie standardów jakości gleby i standardów jakości ziemi (Dz.U. nr 165, poz.1359). Prawidłową jakość gleby potwierdza opinia Instytutu Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa dopuszczona jako dowód w postępowaniu. Odwołanie od decyzji Starosty G. wniósł skarżący, podnosząc, iż Starosta nie zastosował się do zaleceń rozporządzenia Ministra z dnia 9 września 2002 r. Rozpoznawszy odwołanie SKO uznało, iż skarżący nie jest stroną postępowania administracyjnego. Stronami tymi są wyłącznie Gmina J. oraz Prokurator Okręgowy w P. Zgodnie z art.28 k.p.a. stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Interes prawny, którego istnienie warunkuje przyznanie osobie przymiotu strony w określonej sprawie, musi bezpośrednio dotyczyć sfery prawnej podmiotu. Brak bezpośredniości wpływu sprawy na sferę prawną osoby nie pozwala na uznanie za stronę. Taki interes prawny wynika z przepisów prawa materialnego stanowiącego prawa i obowiązki. W niniejszej sprawie skarżący nie był stroną. Decyzję Starosty G. otrzymał do wiadomości, jako osoba mająca jedynie interes faktyczny w rozstrzygnięciu sprawy. Jednakże to wyłącznie interes prawny, a nie faktyczny, może stanowić podstawę do uznania danego podmiotu za stronę postępowania administracyjnego. W tej sytuacji postępowanie odwoławcze należało umorzyć na podstawie art.138§1 pkt 3 k.p.a.