Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2008 r., sygn. III SA/Wa 2117/07

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek, Sędziowie Sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Asesor WSA Artur Kot, Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi G. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z dnia [...] lipca 2007 r., nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz G. T. kwotę 354 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. ustalił Skarżącej - G. T. podatek od spadków i darowizn w kwocie 8.834 zł.

Wyjaśnił, że Skarżąca nabyła 1/3 spadku po ojcu - M.F. E., zmarłym 27 sierpnia 2000 r. W zeznaniu złożonym wraz z pozostałymi spadkobierczyniami (matką i siostrą) wykazała nabycie po - części zabudowanych nieruchomości położonych w O. przy ul. [...] (wartość 300.000 zł) oraz w P. przy ul. [...]. (wartość 10.000 zł).

Na wezwanie organu do podwyższenia wartości masy spadkowej Skarżąca w rezultacie wartość tę określiła na 433.930 zł i kwota ta przyjęta została do wyliczenia wartości przypadającej na nią części spadku (144.643,33 zł) oraz wysokości podatku.

Wniosek Skarżącej o zastosowanie tzw. ulgi mieszkaniowej z art. 16 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2004 r. Nr 142 poz. 1514 ze zm.), dalej: "u.p.s.d.", nie został uwzględniony. Zdaniem organu Skarżąca nie spełniła warunku zastosowania tego przepisu, tj. zamieszkiwania w O. przy ul [...].

W odwołaniu od tej decyzji Skarżąca wniosła o jej zmianę przez uwzględnienie wniosku o zastosowanie ulgi z art. 16 ust. 2 u.p.s.d. Zarzuciła brak oceny dowodów dotyczących rzeczywistego, aktualnego miejsca jej zamieszkania. Organ I instancji nie wskazał dowodów, na jakich oparł lakoniczne stwierdzenie, iż nie mieszka ona w O. przy ul. [...].