Wyrok WSA w Łodzi z dnia 11 kwietnia 2008 r., sygn. II SA/Łd 25/08

Dnia 11 kwietnia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Stępień, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Rosińska, Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.), Protokolant Referendarz sądowy Magdalena Sieniuć, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2008 roku przy udziale - sprawy ze skargi H. A. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień dla wdowy po kombatancie 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] Nr [...]; 2. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącej H. A. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 20 ust. 3 w zw. z art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (t.j. Dz.U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371) odmówił H. A. przyznania uprawnień wdowy po kombatancie.

W uzasadnieniu decyzji, organ wskazał, iż strona ubiegała się o przyznanie uprawnień wdowy po kombatancie po zmarłym mężu M.A. Przedmiotowe świadczenie nie mogło zostać przyznane wnioskodawczyni, ponieważ na podstawie pisma Instytutu Pamięci Narodowej z dnia 4 czerwca 2007 r. ustalono, że jednostki WBW, przemianowane następnie w 8 Pułk KBW, w których służył M.A. w okresie od 17 kwietnia 1945 r. do 1947 r. brały udział w walkach z Armią Krajową, Narodowymi Siłami Zbrojnymi, Zrzeszeniem "Wolność i Niezawisłość", Ukraińską Powstańczą Armią oraz Konspiracyjnym Wojskiem Polskim. Z kolei, Centrum Wyszkolenia Wojsk Wewnętrznych, przemianowane następnie na Oficerską Szkołę KBW w latach 1945 -1946 nie brało udziału w walkach. Ponadto, fakt udziału w walkach z reakcyjnym podziemiem potwierdza także zaświadczenie z dnia 2 czerwca 1969 r. załączone do deklaracji członkowskiej Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Tak więc, ponowna ocena uprawnień kombatanckich zmarłego męża strony wskazuje, że w/w pełniąc służbę w aparacie bezpieczeństwa publicznego poza strukturami Urzędów Bezpieczeństwa, Służby Bezpieczeństwa lub Informacji Wojskowej, podczas i w związku z tą działalnością wykonywał zadania operacyjne związane bezpośrednio ze zwalczaniem organizacji oraz osób działających na rzecz suwerenności i niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 21 ust. 2 pkt 4 lit. c ustawy. Z tych względów, H. A. nie mogła nabyć po zmarłym mężu uprawnień pochodnych, jakimi są uprawnienia wdowy po kombatancie.