Wyrok WSA w Kielcach z dnia 10 kwietnia 2008 r., sygn. II SA/Ke 26/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk- Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Protokolant Asystent sędziego Sergiusz Leydo, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 marca 2008r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [.] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z [...] nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku; III. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na rzecz radcy prawnego M. Ch. kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa i 80/100) złotych, w tym 52,80 (pięćdziesiąt dwa i 80/100) złotych VAT, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...], którą odmówiono A. W. przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu działalności w "[...]".

W uzasadnieniu tej decyzji organ stwierdził, że zainteresowana wystąpiła do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów z wnioskiem o przyznanie uprawnień kombatanckich z tytułu działalności w "[...] w okresie od marca 1944 r. do stycznia 1945 r. Na uzasadnienie swego wniosku skarżąca podała, że w 1944 r. wstąpiła do [...], a w maju 1944 r. złożyła przysięgę w organizacji, przyjmując pseudonim "[...]". Jej dowódcą był I. J. W organizacji pełniła funkcję łączniczki, a do jej zadań należało przenoszenie rozkazów, prasy podziemnej, leków i opatrunków. Na potwierdzenie swoich twierdzeń przedłożyła oświadczenia świadków W. B. i S. P. Świadek W. B. wskazał, że jesienią 1944 r. poznał skarżącą jako łączniczkę zgrupowania [...], przy czym o tym, że jest ona zaprzysiężoną łączniczką z grupy pododdziału I. J. dowiedział się od kwatermistrza A. N. Świadek S. P. podał, że poznał skarżącą jako zaprzysiężoną łączniczkę o pseudonimie "[...]", która współpracowała z organizacjami [...] i [...] odbierając od niego prasę podziemną, leki i medykamenty, które dostarczała na wskazane punkty. W toku postępowania odwoławczego organ administracji postanowił dopuścić dowód z przesłuchania świadków W. B. i S. P. w celu weryfikacji ich oświadczeń. Do przesłuchania W. B. nie doszło, ponieważ nie stawił się on w miejscu przesłuchania z powodu podeszłego wieku i choroby. Świadek S. P. natomiast zeznał, że pełnił służbę w Armii Krajowej i nie należał ani do Batalionów Chłopskich, ani też do tego samego oddziału co skarżąca. Na szczegółowe pytania dotyczące przysięgi skarżącej zeznał jedynie, że A. W. miała pseudonim "[...]". Nie potrafił powiedzieć, czy skarżąca brała udział w szkoleniach. Potwierdził, że współpracowali w okresie od sierpnia 1944 r. do stycznia 1945 r. i spotykali się w tym czasie w punktach kontaktowych w D. i L.