Wyrok WSA w Kielcach z dnia 15 kwietnia 2008 r., sygn. II SA/Ke 142/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Zielińska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2008 roku sprawy ze skargi S. M. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] organu I instancji, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do chwili uprawomocnienia się wyroku.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...], którą odmówiono S. M. przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu "Armia Krajowa" od stycznia 1944 do stycznia 1945 r.

W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, że S. M. domagał się przyznania mu uprawnień kombatanckich z tytułu przynależności do Armii Krajowej od stycznia 1944 r. do stycznia 1945 r., gdzie złożył przysięgę przed dowódcą F. B., brał czynny udział z bronią w ręku w akcji zdobycia Niemieckiego Posterunku Żandarmerii oraz, roznosił tajne dokumenty, gazetki itp. Na tę okoliczność skarżący przedstawił oświadczenia świadków - F. B. (rzekomego dowódcy strony) i S. C.

Organ II instancji przytaczając treść uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 23 listopada 2004 r. w sprawie o sygn. II SA/Bk 636/04 podkreślił, że dowody z zeznań świadków, dotyczące zdarzeń sprzed 60 lat mają niską wartość dowodową, zarówno ze względu na znaczny upływ czasu, subiektywizm świadków, a często i zamiar pomocy w uzyskaniu świadczeń związanych ze statusem kombatanta. W ocenie organu z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie. Zainteresowany ubiega się o uprawnienia kombatanckie z tytułu działalności w organizacji konspiracyjnej ponad 60 lat po wojnie i nie przedłożył jakichkolwiek dowodów na okoliczność ubiegania się o przyznanie uprawnień kombatanckich w latach siedemdziesiątych. Ponadto zdziwienie organu wzbudza fakt, iż świadkowie (w tym rzekomy dowódca strony) mieszkają w tej samej miejscowości, a dopiero teraz ujawniają działalność konspiracyjną wnioskodawcy.