Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 9 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Gl 960/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej (spr.), Sędziowie NSA Eugeniusz Christ, Małgorzata Wolf-Mendecka, Protokolant Maciej Ćwiertniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi B. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie egzekucji świadczeń pieniężnych. uchyla zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

B.B. wniosła skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...], którym zostało utrzymane w mocy postanowienie Prezydenta Miasta R. nr [...] z dnia [...] w sprawie stanowiska wierzyciela.

Do wydania powyższego orzeczenia doszło w związku ze zgłoszeniem przez skarżącą zarzutów na postępowanie egzekucyjne, prowadzone przeciwko niej przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. w oparciu o tytuł wykonawczy nr [...], a dotyczący mandatu karnego kredytowanego nr [...], nałożonego przez Straż Miejską w dniu 12 czerwca 2006 r. Zobowiązana podniosła zarzut nieistnienia obowiązku oraz niespełnienia przez tytuł wykonawczy wymogów określonych w art. 27 ustawy o postępowanie egzekucyjnym w administracji. Powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 marca 2007 r., którym orzeczono, że straż miejska nie może karać kierowców mandatami ani wszczynać postępowania przed sądem, jeśli fotoradar zarejestrował, że przekroczyli dopuszczalną prędkość. Z tego względu, jej zdaniem, tytuł wykonawczy dotyczący należności z tytułu mandatu karnego powinien być wycofany. Z kolei naruszenie art. 27 polegało na błędnym określeniu w tytule wykonawczym obowiązku (pozycja 31), przez wpisanie zwrotu "mandat karny kredytowy" zamiast "mandat karny kredytowany".

Organ egzekucyjny przekazał powyższe zarzuty wierzycielowi, celem zajęcia przez niego stanowiska, co ten uczynił, postanowieniem z dnia [...], w którym podtrzymał żądanie przeprowadzenia egzekucji na podstawie wystawionego przez siebie tytułu wykonawczego. Swe stanowisko uzasadnił tym, że - stosownie do art. 101 § 1 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. Nr 106, poz. 1148 ze zm.) - wzruszenie prawomocnego mandatu karnego, na mocy którego nałożono na skarżącą grzywnę, jest możliwe tylko w przypadku, gdy mandat nałożono za czyn niebędący wykroczeniem. Wskazał jednocześnie, że wniosek o uchylenie mandatu karnego powinno zostać zgłoszone w terminie zawitym 7 dni. Zdaniem wierzyciela uchylenie mandatu karnego w tym przypadku jest niemożliwe, albowiem czyn ukarany grzywną stanowi wykroczenie. Ponadto wierzyciel podkreślił, że na podstawie art. 113 powyższego Kodeksu nie ma również zastosowania instytucja wznowienia postępowania, gdyż dotyczy ona jedynie postępowania sądowego w sprawach o wykroczenia, a nie postępowania mandatowego. Z tych względów wierzyciel uznał, że nie ma podstaw do stwierdzenia, iż obowiązek będący przedmiotem postępowania egzekucyjnego nie istnieje. Odnosząc się do drugiego z zarzutów, wierzyciel uznał użycie wadliwego sformułowania obowiązku za oczywistą omyłkę pisarską, co wynika z faktu, że w sposób niebudzący wątpliwości obowiązek ten został określony w tytule wykonawczym poprzez prawidłowe wskazanie numeru mandatu karnego i daty jego wystawienia.