Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 19 marca 2008 r., sygn. II SA/Sz 13/08

Według ustawy z dnia 31.01.1961r. o planowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1961r. Nr 7, poz. 47) sprawy uzbrojenia terenu i jego szczegółowego zagospodarowania należały do właściwości planu szczegółowego. Jeśli plan taki uchwalony nie został, to w świetle w/w ustawy lokalizacja inwestycji związanych z uzbrojeniem terenu, do których należało też przeprowadzenie linii przesyłowych, można było i należało ustalać w decyzji o lokalizacji szczegółowej takiej inwestycji

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak, Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski (spr.),, Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska, Protokolant Joanna Białas-Gołąb, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 marca 2008 r. sprawy ze skargi L. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia lokalizacji szczegółowej budowy Oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia 24 lipca 2006 r. L.M. wystąpił do Urzędu Miasta w S. o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w S. Nr (...( z dnia (...( w przedmiocie lokalizacji szczegółowej linii przesyłowej 110 kV, podnosząc brak uzgodnień z właścicielami terenów prywatnych na zajęcie ich terenów pod tę inwestycję, oraz naruszenie ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym, i niezgodność z zapisami uchwalonego w dniu 15 czerwca 1965r. planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego, mówiącego o zakazie zabudowy na dz. nr (...( obręb (...( oraz dz. (...( obręb (...(, natomiast dz. nr (...( obręb (...( nie była przewidziana pod tego rodzaju inwestycje.

Powyższy wniosek został przekazany do rozpatrzenia Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w S., które decyzją (...( wydaną na podstawie art. 157 § 1 Kpa, art. 31 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 7, poz. 47) i Ogólnego planu zagospodarowania przestrzennego miasta S. i P. z 1965 r. odmówiło stwierdzenia nieważności wskazanej decyzji.