Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 marca 2008 r., sygn. II SA/Ol 79/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędzia WSA Irena Szczepkowska Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2008 r. sprawy ze skargi Spółki A na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie przywrócenia do stanu poprzedniego naruszonego pasa drogowego - zarzutów do postępowania egzekucyjnego - oddala skargę.

Uzasadnienie

Po rozpatrzeniu zażalenia Spółki A w "[...]", postanowieniem z dnia "[...]", nr "[...]", Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy postanowienie z dnia "[...]", znak "[...]", wydane z upoważnienia Prezydenta Miasta przez Dyrektora Miejskiego Zarządu Dróg, Mostów i Zieleni, mocą którego uznano za nieuzasadnione zarzuty Spółki w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego obowiązku o charakterze niepieniężnym z zastosowaniem środka egzekucyjnego w postaci wykonania zastępczego prowadzonego na podstawie postanowienia, nr "[...]", z dnia "[...]" o wykonaniu zastępczym przez inną osobę obowiązku wynikającego z decyzji nr "[...]", z dnia "[...]", orzekającej o przywróceniu do stanu poprzedniego naruszonego pasa drogowego ulic: "[...]" i "[...]" w "[...]" - Obr. "[...]" dz. Nr "[...]" i "[...]" - zajęty poprzez umieszczenie bez zezwolenia pawilonu Spółki A.

W uzasadnieniu organ wskazał, iż zgodnie z art. 33 pkt 8 ustawy EgzAdm podstawą zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej może być między innymi zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego. W niniejszej sprawie taki zarzut jest niezasadny, albowiem bezspornym jest, iż na Spółce ciążył obowiązek o charakterze niepieniężnym, wynikający z decyzji z dnia "[...]". Zważywszy, iż wcześniej zastosowany środek egzekucyjny - grzywna w celu przymuszenia - nie przyniósł rezultatu, orzeczenie wykonania zastępczego należy uznać za uzasadnione. Z tego też względu zarzut Spółki, iż nastąpiło rażące naruszenie art. 7 § 2, art. 119 § 2 w zw. z art. 121 § 1, 2, 3 w zw. z art. 33 pkt 8 ustawy EgzAdm, polegające na zastosowaniu najbardziej drastycznego środka egzekucyjnego, jest chybiony.