Wyrok WSA w Łodzi z dnia 28 marca 2008 r., sygn. I SA/Łd 1448/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski Sędziowie Sędzia NSA Teresa Porczyńska Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka (spr.) Protokolant Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2008 r. sprawy ze skargi U. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...]r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] r., ustalającą U. Z. zobowiązanie w podatku od spadków i darowizn w wysokości 616 zł.

Organy podatkowe ustaliły, iż strona nabyła ½ spadku po zmarłej w dniu 10 października 2006 r. matce H. M.. Postanowienie Sądu Rejowego w B. stwierdzające nabycie spadku stało się prawomocne w dniu [...] r. [...]r. spadkobierczyni złożyła Naczelnikowi Urzędu Skarbowego zgłoszenie o nabyciu praw majątkowych i rzeczy na druku SD Z-1. Podała, iż w skład spadku weszły 3 zabudowane nieruchomości. Postanowieniem z dnia [...] r. Naczelnik Urzędu Skarbowego wszczął postępowanie podatkowe w przedmiocie podatku od spadków i darowizn, a następnie, po przeprowadzeniu postępowania dowodowego, wskazując jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 1 ust. 1, art. 5, art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1 , art. 8 ust. 1, art. 9 ust. 1, art. 14 ust. 1, art. 15 ust. 1 i art. 16 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn( tekst jedn. Dz.U. z 2004 r., Nr 142,poz. 1514 ze zm, powoływanej dalej jako u.p.s.d.) ustalił skarżącej podatek od spadku darowizn, przyjmując wskazaną przez stronę wartość nieruchomości jako zgodną z wartością rynkową, uwzględniając przy podstawie opodatkowania długi i ciężary spadkowe oraz ulgę z art. 16 u.p.s.d. Nie podzielił przy tym prezentowanego przez stronę poglądu, iż przysługuje jej zwolnienie od podatku na podstawie art. 4 a u.p.s.d. W ocenie organu przepis ten ma bowiem zastosowanie do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych , które nastąpiło po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. Nr 222,poz. 1629, powoływanej dalej jako ustawa zmieniająca) , to jest po 1 stycznia 2007 r. Wynika to z art. 3 ust. 1 i art. 5 ustawy zmieniającej. Wyjątek od ogólnej reguły, sformułowanej w art. 3 ust.1 ustawy zmieniającej dotyczy jedynie art. 4 ust. 4 u.p.s.d., który ma być stosowany z mocą wsteczną w stosunku do nabycia własności rzeczy i praw majątkowych po dniu 12 maja 2006 r. Art. 4 ust. 4 określa krąg podmiotów uprawnionych do skorzystania ze zwolnień, określonych w tym przepisie. Nie stanowi on jednak podstawy do stosowania innych przepisów ustawy, w tym w nim wymienionych, które wprowadzają zwolnienia i ulgi podatkowe. Dotyczy on tych obywateli państw UE(EOG) , którzy nabyli majątek po dniu 12 maja 2006 r. i nie zgłosili go do opodatkowania lub w stosunku do których postępowania podatkowe były w toku. W stosunku do art. 4 a ustawodawca nie wprowadził nakazu stosowania go z mocą wsteczną. Zakładając racjonalność ustawodawcy ( a takie założenie winno być podstawą każdej wykładni), gdyby chciał on wprowadzić obowiązywanie z mocą wsteczną również art. 4 a u.p.s.d. dałby temu wyraz w przepisach przejściowych, regulując chociażby kwestię terminu do składania zgłoszenia SD Z-1 w przypadku, gdyby postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku uprawomocniło się przed wejściem w życie ustawy bądź kwestię warunków zwolnienia darowizn dokonanych przed jej wejściem w życie bez zachowania warunków określonych w tym przepisie i wymaganych dla uzyskania zwolnienia. Nie czyniłby tego w sposób zawoalowany, poprzez nadanie art. 4 ust.4 u.p.s.d. mocy wstecznej. Brak regulacji przejściowych odnoszących się do zachowania terminu do zachowania prawa do zwolnienia powodowałby też nierówne traktowanie osób, które przeprowadziły postępowanie spadkowe przed wejściem w życie ustawy i tych, które postępowanie takie wszczęły później.