Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 lutego 2008 r., sygn. I SA/Wr 1781/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Betta, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędzia WSA Marek Olejnik (sprawozdawca), Protokolant Agnieszka Mazurek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 lutego 2008 r. sprawy ze skargi A S.A. Oddział we W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowa stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2003 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] A S.A. wystąpiła do Prezydenta W. o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości m.in. za rok 2003. W jego uzasadnieniu podatnik podniósł, że błędnie uznał, iż niektóre elementy stacji elektroenergetycznej, stanowią element budowli podlegającej opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Organ podatkowy po rozpatrzeniu podania nie podzielił stanowiska strony i decyzją z dnia [...] odmówił stwierdzenia nadpłaty. Strona odwołała się od tej decyzji do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W., które decyzją z dnia [...] (nr [...]) uchyliło rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia. Organ odwoławczy zalecił ustalenie, czy sporne urządzenia stanowią element budowli.

Decyzją z dnia [...]. nr [...] organ podatkowy I instancji ponownie odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości, wnioskującej Spółce. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ opisał na wstępie przebieg postępowania w sprawie do czasu uchylenia jego poprzedniej decyzji wskazując, że podatnik wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty z uwagi na to, że uznał, iż niektóre obiekty umieszczone w stacji energetycznej będące częściami składowymi napowietrznych rozdzielni napięcia 110 kv nie spełniają definicji budowli. Do elementów tych zaliczył: wyłączniki, transformatory, dławiki, kondensatory statyczne, odłączniki i przekładniki. Na poparcie swoje stanowiska wnioskodawca załączył opinię biegłego - mgr inż. M. R.. Organ zauważył, że opinia była sporządzona dla innego podmiotu ZE w J. G., oraz nie obejmuje elementów typu odłączniki i przekładniki. Celem realizacji wytycznych zawartych w decyzji Kolegium organ podatkowy ze swojej strony powołał biegłego J. C., posiadającego odpowiednie kwalifikacje do wydania opinii w spornym zakresie. Przedmiotem sporządzonej przez niego opinii było ustalenie, czy zamontowane urządzenia stanowią techniczno-technologiczną całość wraz z budowlą i czy bez tych urządzeń budowle rozdzielni mogłyby spełniać swoją funkcję. Opinią objęto wszystkie 16 stacji znajdujące się na terenie gminy W.. Organ przytaczając fragmenty opinii biegłego uznał, że sporne elementy stanowią funkcjonalną całość i wyłączenie jednego z nich uniemożliwi dalszą pracę rozdzielni, stwierdzając jednocześnie, że bez istnienia budowli jako całości, działalność gospodarcza nie mogłaby być prowadzona. Organ powołał się ponadto na pojęcie sieci zdefiniowane w przepisach Prawa energetycznego. Następnie wskazał, że pojęcie budowli jest zdefiniowane w prawie budowlanym konkretnie wskazując przepis art. 3 pkt 3 tej ustawy i przytoczył treść tego przepisu, w szczególności wskazując, że do budowli zalicza się m.in. wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne. Organ odwołał się do przepisów o podstawie opodatkowania budowli wyjaśniając przy tym, że stacja może stać się odrębnym przedmiotem opodatkowania w sytuacji gdy znajduje się w budynku, który jest przeznaczony do pełnienia również innych funkcji niezwiązanych bezpośrednio z użytkownikiem sieci. Organ nie zgodził się z opinią Spółki, iż biegły niewłaściwie skoncentrował się na opisaniu funkcji poszczególnych urządzeń i procesie dystrybucji energii elektrycznej a nie ocenił elementów w aspekcie ich kwalifikacji według prawa budowlanego. Organ uznał, że prawo energetyczne ma znaczenie w sprawie, a umożliwiający szybki demontaż sposób mocowania elementów budowli wynika ze względów bezpieczeństwa. Zdaniem organu sporne elementy stanowią elementy sieci technicznej. W przepisach prawa budowlanego wskazano, że przez budowlę należy rozumieć także sieci techniczne i wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne. Sporne elementy są elementami sieci technicznej. W konkluzji organ, biorąc po uwagę opinię biegłego oraz orzeczenie Sądu Najwyższego w zakresie oceny pojęcia części składowych rzeczy, orzekł jak wskazano w osnowie decyzji.