Wyrok WSA w Łodzi z dnia 21 lutego 2008 r., sygn. II SA/Łd 39/08

Dnia 21 lutego 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Grzegorz Szkudlarek (spr.) Sędziowie Sędzia NSA: Anna Stępień Sędzia WSA: Jolanta Rosińska Protokolant Asystent sędziego Katarzyna Orzechowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2008 roku przy udziale - sprawy ze skargi B. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...], Nr [...].

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z dnia [...] roku, Nr [...], po rozpatrzeniu odwołania B. L., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] roku, Nr [...].

Jak wynika z dokumentów załączonych do akt administracyjnych, organ I instancji decyzją z dnia [...] roku przyznał B. L. świadczenie z pomocy społecznej w formie zasiłku stałego w kwocie 351 zł miesięcznie od dnia 1 października 2007 roku na czas nieokreślony oraz składki zdrowotnej na czas trwania świadczenia według ogólnie obowiązujących zasad. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepisy art. 7, art. 8 ust. 1 pkt 2, art. 37 ust. 1 pkt 2, art. 37 ust. 2 pkt 2, art. 37 ust. 3, art. 110 ust. 7 i 8 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.), rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2006 roku w sprawie weryfikacji kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U. Nr 135, poz. 950 ze zm.) oraz art. 66 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135). W motywach rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, iż B. L. ma przyznany umiarkowany stopień niepełnosprawności, co zgodnie z treścią art. 6 ustawy o pomocy społecznej, oznacza całkowitą niezdolność do pracy. Strona nie ma uprawnień rentowych, zamieszkuje wspólnie z A. C., z którym prowadzi osobne gospodarstwo domowe. Tym niemniej, zdaniem organu, lokal, który strona zajmuje jednoznacznie wskazuje, iż nie ma możliwości prowadzenia osobnych gospodarstw domowych (mieszkalnie jednopokojowe, wyposażone we wspólny sprzęt gospodarstwa domowego). Nadto, zasiłek stały A. C. wpływa na rachunek bankowy strony, na co wyrażają oni zgodę. Strona opiekuje się A. C. Okoliczności te, w ocenie organu, jednoznacznie wskazują, iż B. L. i A. C. tworzą rodzinę, w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej. Zgodnie bowiem z regulacją art. 6 pkt 14 ustawy o pomocy społecznej, rodzina to osoby spokrewnione bądź niespokrewnione pozostające w faktycznym związku, wspólnie zamieszkujące i gospodarujące. Po myśli przepisu art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej, zasiłek stały przysługuje osobie pełnoletniej pozostającej w rodzinie, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności, jeżeli jej dochód bądź dochód na osobę w rodzinie jest niższy od kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, czyli 351 zł. Wysokość zasiłku dla osoby w rodzinie stanowi różnicę między kryterium dochodowym na osobę w rodzinie (351 zł), a faktycznym dochodem na osobę w rodzinie. Z racji tego, że ani strona, ani jej konkubent nie posiadają własnego dochodu, zatem wysokość zasiłku stałego dla B. L. wynosi 351 zł.