Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 27 lutego 2008 r., sygn. II SA/Go 1/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Asesor WSA Michał Ruszyński (spr.) Protokolant sekr. sąd. Elżbieta Dzięcielewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2008r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej [...] na rzecz skarżącej [...] kwotę 240 zł ( słownie: dwieście czterdzieści złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

A.A. wnioskiem z [...] skierowanym do Szefa Służby Celnej, zwróciła się o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Izby Celnej w R. z [...]. Mocą tej decyzji Dyrektor Izby Celnej w R. określił A.A. z dniem 1 maja 2002r. miejsce pełnienia służby w Izbie Celnej w R. w wieloosobowym stanowisku ds. audytu i przeniósł na stanowisko służbowe inspektora celnego. Podstawą wniosku było stwierdzenie, iż decyzja z [...] wydana została z rażącym naruszeniem prawa (art. 156 § 1 pkt 2 kpa). W uzasadnieniu wniosku A.A. wskazała, że decyzja z [...] wydana została na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z 20 marca 2002r. o przekształceniach w administracji celnej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 2002r. Nr 41, poz. 365 - zwanej dalej ustawą). Przepis ten stanowi m.in. , że "w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy dyrektor izby celniej określi miejsce pełnienia służby lub pracy w izbie celnej lub urzędzie celnym. W zakresie dotyczącym stosunku służbowego lub pracy stosuje się dotychczasowe warunki, z wyłączeniem sytuacji, gdy w tworzonej izbie celnej lub urzędzie celnym nie ma wolnego stanowiska odpowiadającego dotychczas zajmowanemu". W ocenie wnioskodawczyni powołany przepis jest przepisem szczególnym, mającym pierwszeństwo przed ogólnymi przepisami ustawy z 24 lipca 1999r. o Służbie Celnej (Dz.U. z 1999r. Nr 72, poz. 802 ze zm. - zwanej dalej u.S.C). Powołanie zatem w podstawie prawnej decyzji z [...] przepisu art. 21 ust. 1 i 2 u.S.C stanowi rażące naruszenie prawa - przez błędne zastosowanie przepisu, który w sprawie nie miał zastosowania. Organ nie uzasadnił także z naruszeniem art. 107 § 3 kpa, dlaczego i w jakim zakresie zastosował przepis art. 21 ust. 1 i 2 u.S.C. A.A. wskazała ponadto, że Dyrektor Izby Celnej w R. dokonał niedozwolonej rozszerzającej wykładni przepisu o charakterze przepisu wyjątkowego, co jednoznacznie podkreśla się w utrwalonym orzecznictwie sądowym oraz w piśmiennictwie tj. przepisu szczególnego art. 33 ust. 1 ustawy, przez zastosowanie jego dyspozycji do stanu faktycznego tym przepisem nieobjętym. Pomimo wadliwego uzasadnienia decyzji wiadomo bowiem, że pretekstem do zmiany stanowiska służbowego wnioskodawczyni i obniżenia uposażenia stał się brak wykształcenia wyższego. Niezależnie od powyższego A.A. podkreśliła, że przepisy rozporządzeń Ministra Finansów określających wymagania w zakresie wykształcenia funkcjonariuszy celnych mają charakter dyspozytywny w stanach faktycznych objętych dyspozycją § 11 rozporządzenia Ministra Finansów z 30 marca 2000r. w sprawie stanowisk służbowych funkcjonariuszy celnych oraz szczegółowego trybu nadawania im stopni (Dz.U. z 2000r. Nr 25, poz. 301 ze zm.). Wnioskodawczyni wskazała, że w dacie mianowania jej do służby na stanowisko naczelnika działu przez Prezesa GUC (1.06.2000r.) nie legitymowała się wykształceniem wyższym, mimo że odnośne przepisy w/w rozporządzeń były dokładnie takie same zarówno wówczas, jak i w dniu wydania decyzji z [...]