Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 grudnia 2007 r., sygn. II SA/Wa 1700/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bronisław Szydło (spr.), Sędziowie WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Stanisław Marek Pietras, Protokolant Anna Siwonia, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi A. Z. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] Prezes Rady Ministrów, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...], odmawiającą A. Z. przyznania renty specjalnej.

W uzasadnieniu decyzji organ podkreślił, iż przyznanie świadczenia na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), zwanej dalej ustawą emerytalną, jest możliwe w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Przepis ten nie precyzuje warunków, jakie powinny być spełnione, aby świadczenie to mogło zostać przyznane. Przy rozpatrywaniu zatem wniosków o przyznanie świadczenia specjalnego brana jest pod uwagę sytuacja bytowa wnioskodawcy, jednakże nie stanowi ona jedynego kryterium przyznawania tego świadczenia. Świadczenie specjalne może być przyznane osobie znajdującej się w trudnej sytuacji bytowej, o ile w sprawie występują też inne okoliczności wskazujące na jej szczególny charakter. Mogą to być m.in. wybitne zasługi wnioskodawcy albo szczególne zdarzenia losowe.