Wyrok WSA w Opolu z dnia 14 grudnia 2007 r., sygn. I SA/Op 201/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Wojciechowska Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Zborzyński (spr.) Asesor sądowy Marzena Łozowska Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące roku 2001 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w O. na rzecz skarżącego kwotę 1.535,00 zł (jeden tysiąc pięćset trzydzieści pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowo - administracyjnego.

wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu

z dnia 14 grudnia 2007 r.

1. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. decyzją z dnia [...] wydaną na podstawie art. 207, art. 21 § 1 pkt 1, art. 21 § 3 i art. 23 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 24 ust. 1 lit. a ustawy z dnia 28 września 1991r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004r. Nr 8, poz. 65 ze zm.) oraz art. 99 ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), określił skarżącemu A.P. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2001r. w łącznej kwocie 16.111 zł w miejsce zobowiązań podatkowych zadeklarowanych przez podatnika w łącznej kwocie 11.493 zł.

W uzasadnieniu wskazał, że skarżący nie zaewidencjonował w ewidencji sprzedaży dla celów podatku od towarów i usług oraz nie wykazał w deklaracji VAT-7 sprzedaży usług prawniczych 35 osobom fizycznym. Ze względu na stwierdzoną nierzetelność ksiąg podatkowych skarżącego nie uznano ich za dowód w postępowaniu w zakresie określenia przychodu (obrotu) i obrót ten określono na podstawie oszacowania. Na podstawie akt sądowych i zeznań świadków ustalono krąg osób fizycznych reprezentowanych przez skarżącego w postępowaniach sądowych zakończonych w roku 2001, a na podstawie przesłuchania skarżącego, który oświadczył, że należności za świadczone przez niego usługi zazwyczaj otrzymywał po ogłoszeniu wyroku w sprawie, przyjęto, że obowiązek podatkowy powstawał w dacie ogłoszenia wyroku. Ponieważ świadkowie nie potrafili określić wysokości należności płaconych skarżącemu i nie dysponowali pokwitowaniami dokonanych na jego rzecz wpłat szacunkową cenę świadczonych im usług określono na kwotę 727,30 zł brutto jako średnią z cen tych usług, które skarżący w roku 2001 świadczył osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej i udokumentował wystawionymi przez siebie fakturami oraz wykazał w ewidencjach. Wyjątek stanowiła tu usługa wykonana na zlecenie M.G. która przedstawiła wystawione przez skarżącego dnia 13 października 2000r. pokwitowanie wpłaty kwoty 1.000 zł w sprawie, w której wyrok zapadł w lutym 2001r. Wpłaty tej skarżący w 2000r. w księgach podatkowych nie zaewidencjonował, toteż przyjęto, że wartość omawianej usługi wyniosła 1.000 zł brutto, a została ona wykonana w lutym 2001r. Ponadto do wartości nie zaewidencjonowanego obrotu w grudniu 2001r. dodano usługę wykonaną na rzecz A. E. o wartości 610 zł brutto, potwierdzoną fakturą wystawioną dnia 21 maja 2002r., ale wadliwie zaewidencjonowaną w dacie wystawienia faktury, a nie w dacie wykonania usługi, co nastąpiło w dniu ogłoszenia wyroku w sprawie, czyli 19 grudnia 2001r.