Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 7 grudnia 2007 r., sygn. I SA/Bk 467/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski, Sędziowie asesor WSA Piotr Pietrasz, sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), Protokolant Grzegorz Dudar, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 07 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi A - Spółki z o.o. w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od III do XII 2003 r. Oddala skargę.

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z [...] marca 2007 r., Nr [...], dokonał "A" Spółka z o.o. w B. (zwanej dalej "Spółką"), odmiennego niż zadeklarowano w deklaracjach VAT-7, rozliczenia podatku od towarów i usług za marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2003 r. W uzasadnieniu decyzji organ kontroli skarbowej stwierdził, że Spółka w 2003 r. niezasadnie dokonywała korekt kwot sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego w kasach fiskalnych, uzasadniając to brakiem dowodów wskazujących na rzeczywiście dokonywane zwroty towarów. Stwierdził ponadto, że za wskazane okresy rozliczeniowe Spółka zaniżyła podatek należny z uwagi na zastosowanie preferencyjnej stawki podatku 0 % do sprzedaży towarów udokumentowanej wymienionymi w decyzji 313 dokumentami TAX FREE, które nie zawierały potwierdzenia przez graniczny urząd celny wywozu towarów poza państwową granicę RP.

Dyrektor Izby Skarbowej w B., decyzją z [...] czerwca 2007 r. Nr [...], utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. Organ odwoławczy uznał, że Spółka nie miała podstaw do dokonania korekt kwot sprzedaży i podatku należnego wynikających z 18 paragonów fiskalnych, w tym 4 paragonów załączonych do dokumentów TAX FREE, z uwagi na brak udokumentowania zwrotów towarów, których sprzedaż wynikała z korygowanych paragonów i brak udokumentowania zwrotu gotówki nabywcom zwracającym ten towar. Organ odwoławczy podzielił stanowisko organu pierwszej instancji w przedmiocie sprzedaży udokumentowanej 313 dokumentami TAX FREE, niepotwierdzonymi przez graniczny urząd celny. W tym zakresie organ stwierdził, iż ustawodawca wprowadzając do ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm., dalej jako: ustawa o VAT), przepisy umożliwiające osobom fizycznym nie mającym stałego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, zwanym "podróżnym", otrzymanie zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów, które w stanie nienaruszonym zostały wywiezione poza państwową granicę RP, wprowadził szereg bardzo sformalizowanych norm, od których spełnienia uzależnił zarówno zwrot VAT podróżnym jak i możliwość zastosowania przez sprzedawcę preferencyjnej stawki 0 %. Sprzedawca, aby mógł skorzystać z prawa zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT 0 % do rozliczenia sprzedaży towarów, od których dokonał zwrotu podatku podróżnym (sam lub za pośrednictwem podmiotu, o którym mowa w art. 21b ust. 5), zgodnie z art. 21d ust. 1 cyt. ustawy, przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, musi otrzymać dokument imienny, o którym mowa w art. 21c ust. 2 cyt. ustawy, zawierający potwierdzenie wywozu tych towarów poza państwową granicę RP.