Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 listopada 2007 r., sygn. III SA/Wa 1624/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Golec, Asesor WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 listopada 2007 r. sprawy ze skargi N. sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzające ją postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] maja 2007 r., nr [...], 2) stwierdza, że uchylona decyzja i postanowienie nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz N. sp. z o.o. kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2007 r. Minister Finansów odmówił zmiany postanowienia własnego z dnia [...] maja 2007 r. w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Wskazał, iż wnioskiem z dnia 19 lutego 2007 r. Skarżąca N. sp. z o.o. zwróciła się do Ministra Finansów o udzielenie pisemnej interpretacji co do sposobu i zakresu zastosowania przepisów prawa podatkowego, w szczególności art. 15 umowy z dnia 24 maja 1977 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Królestwa Norwegii o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i majątku (Dz. U. z 1979 r. Nr 27, poz. 157 ze zm., dalej: umowa z Norwegią).

Przedstawiając stan faktyczny strona stwierdziła, iż w 2005 r. zawarła z N. C. umowę o udostępnienie personelu, na podstawie której jej pracownicy wykonywali pracę na terytorium Norwegii, przy czym żaden z pracowników nie przebywał na terytorium Norwegii dłużej niż 183 dni. Pracownicy ci znajdowali się na liście płac Skarżącej, która wypłacała im wynagrodzenia, ponadto aktywność gospodarcza Spółki w Norwegii nie nosiła znamion zakładu z rozumieniu umowy z Norwegią. Skarżąca jako płatnik pobierała od wypłacanych swoim pracownikom wynagrodzeń podatek w Polsce a następnie pracownicy rozliczali swoje roczne zobowiązanie również w Polsce. Za usługę udostępniania personelu Skarżąca otrzymywała od N. C. wynagrodzenie, którego elementy kalkulacyjne zostały zawarte w podpisanej umowie. W szczególności elementami tymi były wynagrodzenia pracowników wraz z narzutami jak też marża w wysokości odpowiadającej 15% kosztów administracyjnych.