Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 listopada 2007 r., sygn. I SA/Ol 428/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Pierechod Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Piskozub Sędzia WSA Wojciech Czajkowski (spr.) Protokolant Anna Fic po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 listopada 2007r., w Olsztynie sprawy ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" o Nr "[...]" w przedmiocie odmowy umorzenia i rozłożenia na raty zaległości podatkowych oddala skargę

Wnioskiem złożonym w Urzędzie Skarbowym w dniu 16 października 2006 r. i uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2006 r., M.W. zwróciła się o umorzenie części jej zaległości w podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia 1998 r. do lipca 2001 r. w łącznej kwocie 55.776,50 zł oraz w podatku dochodowym od osób fizycznych za okres od 01.11.1998 r. do 31.07.2001 r. w wysokości 47.843,08 zł. Wniosła także o rozłożenie na 60 miesięcznych rat zaległości w podatku od towarów i usług w wysokości 54.833,10 zł oraz kwoty 44.005,50 zł podatku dochodowego od osób fizycznych, za okres od 01.02.2002 r. do 31.12.2005 r.

Uzasadniając wniosek strona podniosła, że od 1998 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego, handlu oraz świadczenia usług gastronomicznych. Pierwsze lata jej działalności gospodarczej przypadły na okres recesji gospodarczej w kraju, co spowodowało ograniczenie zapotrzebowania na świadczone usługi. Usługobiorcy będąc często w trudnej sytuacji finansowej dokonywali zapłaty z opóźnieniem lub wcale. Uruchomienie działalności wiązało się z koniecznością zaciągnięcia kredytu na sfinansowanie pierwszych zakupów oraz podpisaniem umów leasingowych w celu pozyskania samochodów do świadczenia usług transportowych.

Jak podała, nawet stosunkowo niewielkie opóźnienia w zapłacie rat leasingowych, mogły być podstawą do rozwiązania umowy przez leasingodawcę, co było równoznaczne z zaprzestaniem działalności w zakresie transportu głównego źródła przychodów prowadzonej działalności. Fakt, iż w 2002 r. strona nie skorzystała z możliwości restrukturyzacji zadłużenia z tytułu niezapłaconych podatków wynikał nie ze złej woli, lecz z podanych wyżej przyczyn. Zapłacenie, nawet zredukowanych zaległości, przerastało jej ówczesne możliwości finansowe, bez narażenia działalności na upadłość. Strona wskazała, iż mimo poprawienia koniunktury gospodarczej i nawiązania współpracy z bardziej solidnymi partnerami gospodarczymi, nie była w stanie dokonać zapłaty bieżących zobowiązań z jednoczesnym uregulowaniem wszystkich zaległości podatkowych. Od początku 2006 r. mimo prowadzonej egzekucji zaległości podatkowych, na bieżąco reguluje swoje zobowiązania wobec Urzędu Skarbowego. Podczas postępowania w przedmiocie ogłoszenia upadłości, proponowała ratalną spłatę zobowiązań.